ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

หนาวลมฝน กลอนดอกสร้อย ..ลมเอ๋ยลมฝน พัดเสียจนพังเพเหงาเหว่ว้า กระหน่ำลงตรงจิตแม้นิทรา ทรมา มหันต์เกินบรรยาย ..ยิ่งหน้าฝนทนปวดแสนรวดร้าว สะท้านหนาวหมองหมางจางรุ่งสาย เพื่อนควงแฟนแนบชิดเดินกรีดกราย แต่ข้างกายเรานี้ไม่มีเอย น้องจ๋า

.
.
.
แล้ว