ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.

.

.

.
.

หากลำดับภาพเหตุการณ์ในชีวิตของเรา..
เราก็จะพบว่า..
เราผ่านประสบการณ์มามากมาย..
ในแต่ละช่วงของชีวิต..


หากเปรียบความสุข..
เหมือนกับเก้าอี้ชีวิตของเรา..
ที่สั่งสมประสบการณ์มายาวนาน..

หลายคนอาจจะเคยนั่งเก้าอี้เก่า ๆ..
ที่มีขาเก้าอี้ชำรุดบ้าง..มีพนักพิงหักบ้าง..


หากมีหลาย ๆ คน..
ที่ต้องการนั่งเก้าอี้นุ่ม ๆ..
ที่สามารถโยกเอนพิงหลังวางแขน..
เพื่อให้ผ่อนคลาย..
จากการเหน็ดเหนื่อยที่ผ่านมาในชีวิต..

แต่ไม่ว่าเก้าอี้แห่งชีวิต..
จะนำความสุขหรือความทุกข์มาให้เรา..
จะมากหรือน้อยอย่างไรก็ตาม..
เราก็ได้ชื่อว่า..
เป็นผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้แห่งความสุข-ทุกข์นั้น..

หรือหากแม้ว่า..
ในชีวิตจริงของเรา..
เราจะต้องนั่งบนเก้าอี้แห่งความท้าทาย..
ในตำแหน่งหน้าที่การงานต่าง ๆ ในชีวิต..
เราก็ควรที่จะสร้างเก้าอี้แห่งความสุข..
ให้เกิดขึ้นในจิตใจของเรา..

หากเหนื่อยนัก..ก็พักก่อน..
เพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้าในจิตใจ..
ด้วยการนั่งสงบนิ่ง ๆ..
ปล่อยวางอารมณ์และความรู้สึก..สักนิด..

อย่าปล่อยให้ใจต้องเหน็ดเหนื่อย
กับการทำงาน..ที่หามรุ่งหามค่ำ..
บนเก้าอี้แห่งความทุกข์..
ที่กำลังชำรุดอยู่เลย..

แต่จงลุกขึ้น
แล้วตรวจสอบดูว่า..
เก้าอี้แห่งความสุขของเรา..เป็นเช่นไร ?
เรามีสติในการทำงาน..บ้างหรือไม่ ?

หากเหนื่อยนัก..นั่งพัก..
ทำใจให้สงบนิ่งสักนาที..
แล้วความสุขก็บังเกิดขึ้น..
บนเก้าอี้แห่งความสุขได้ทุก ๆ วินาที..
 .
.
...................น้องจ๋า