ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ปัจจัยสี่ มีพอหรือยัง.. **จากบ้านเกิด แรมรอน นอนต่างถิ่น ครวญคำถาม มิสิ้น ยินดีไหม ยามดึกดื่น คืนค่ำ ร่ำอาลัย กลางหทัย หมองหม่น ทนทุกข์ตรม **ช่างร้อนรุก ทุกที อยากหนีกลับ เพื่อระงับ จิตบ้าง ห่างขื่นขม เยือนบ้านเก่า กลิ่นไอ ใจชื่นชม หมดระทม สักครั้ง ดังต้องการ **ภาระกิจ ติดกาย คล้ายโดนกัก จากสิ่งรัก ผองเพื่อน เหมือนหักหาญ ให้โดดเดี่ยว เปลี่ยวท้อ ทรมาน จะอีกนาน เท่าไหร่ ถึงได้ดี **วันเวลา ล่วงเลย เผยคำตอบ ในความชอบ วาดหวัง ตั้งวิถี ผลสำเร็จ เสร็จการณ์ ผ่านเดือนปี ไยเลื่อนหนี ไปเรื่อย เหนื่อยเหลือเกิน **พอหรือยัง ฝั่งฝัน อันสวยสด วาดเป็นภาพ งามงด เหนือโขดเขิน ดั่งนกร่อน ว่อนฟ้า กล้าเผชิญ ลอยร่างเหิน เลิศล้ำ คำว่าคน **หากยึดหลัก ความนัย ปัจจัยสี่ เพียงเท่านี้ คว้าได้ ไม่สับสน พอกินอยู่ รู้กรอบ รอบตัวตน ย่อมสุขล้น ทุกทิศ ชีวิตเรา. **มีเพื่อนล้อม พร้อมมิตร จิตสดใส ทั้งครอบครัว อุ่นใจ ไร้หงอยเหงา คนที่รัก ถักทอ คลอเป็นเงา แล้วจะเอา อะไร ให้เกินพอ. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐