ต่อไป →

[เริงอักษร]

..รักจนมุม..
(กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์)

**รักมุมอับ คับอก ยกไม่ออก
ยอกเหมือนเอ่ย ปากบอก ใครมิได้
ไข้มันดิ้น กินเนื้อ ทุกเยื่อใจ
ไถยุ่งจน สุมใส่ วอดวายปราณ

**วานวันเป็น เห็นอยู่ ดูสดใส
ได้แสงส่อง สีไสว ใส่ความหวาน
ซ่านคร้ามหวาด พลาดพลั้ง ครั้งวันวาน
คลานวี่แวว ร้าวราน บานถึงทรวง

**บ่วงทบซ่าน นอนซม ระบมจิต
ฤทธิ์บาดจวน สิ้นคิด พิษใหญ่หลวง
พ่วงยามหลับ กลับร้อง ท่องบำบวง
ทวงบนบาน คลายบ่วง ซุกลวงเรา

**เซาเรื่องร้าย ถ่ายเท หักเหไล่
ให้ห่างเลย ช้ำใน ไขโง่เขลา
เข้างัดข้อ คลายเงื่อน เกลื่อนด้วยเงา
เกลาดีง่าย หมดเหงา ร้าวลำเค็ญ.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๙

[ศศิ อักษราศรม]

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์

๑).  "สัมผัสอักษร" ระหว่าง "๓ คำท้ายของวรรคก่อนหน้า" กับ "๓ คำต้นของวรรคต่อไป"  
๒).  "สัมผัสสระ" ระหว่าง “คำท้ายของวรรคก่อนหน้า”  กับ “คำแรกของวรรคถัดไป"

 


เล่นเลือกคู่หนูกลัวหัวใจร้าว
ห้าวจิตรั้งพลั้งก้าวคราวทุกข์เข็ญ
เค็ญทนข่มขมหน่อยให้ค่อยเป็น
เห็นใครปองต้องเย็นอย่าเล่นไฟ

ไยล้อฟืนขืนลองคงพองแน่
แค่เพียงนึกลึกแท้เปลี่ยนแปรไหม
ไปเป็นเมียสองปีสามีไกล
ไสมากลับบ้านให้เสียดายจริง

Sasi

 

*ปล. ร.ไม่มีไม้ไต่คู้ เอาล.เล่น แทนเนาะ

[ครภูธน®]

๏ สิ่งเดียวเจ็บเหน็บทรวงเพ้อดวงฝัน พลันเด่นฟ้าสายัณห์ท้อมากยิ่ง ทิ้งมาหยดรสพรากไม่อยากประวิง มิ่งอย่าประหวั่นครั้นหญิง..หลีกไกลยาม ๏ ลามแก้มหยดรสลาน้ำตาหลั่ง นั่งตรมเลือนเหมือนนั่งโดนพิษหนาม ดามแผลหนอพอยลเพียงคนงาม พล่ามคำแง้มแต้มความ..กลั่นเรียงฟ้อน                      คอนพูธน®

[ศศิ อักษราศรม]

ก่อนเรียมฟูมฟายนักมักท้อแท้
แม้ท่วมท้นหม่นแดแผลซุกซ่อน
ผ่อนซบเซอเปรอปรนคนชื่อ"คอน"
ค่อนชายเคร่งเก่งอ้อนกลอนป้ายทา

กว่าเป็นทาสพลาดพลั้งรั้งน้าวจิต
ฤทธิ์นั้นจัดชัดติดแทบคิดฆ่า
ท่าคลุ้มคลั่งอย่างนี้มิดีนา
มาเดี๋ยวนี้พี่จ๋ารักษาใจ

Sasi

 

[เริงอักษร]

**ไล่สืบเจาะ เหมาะใจ ใครโกรธจัด
คัดไกจ่อ ปืนตวัด มาดหมายไว้
ไม่มองวุ่น หมุนวน เหตุผลไร
ให้เผ่นร่าง ง้างไก ไช่ปรานี

**ชี้ปราบน้อง แมวยั่ว มั่วสวาท
มาดสวิง มือวาด พลาดเป็นผี
พี้ปืนผา สารภาพ มาโดยดี
มีโดดเดี้ยง ขู่ฟี่ หนีลูกปืน.

.........*-*..........

เริงอักษร