ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

ขมักเขม้น เน้นหนักหลักภาษา ระอิดระอา บางครั้งแต่ยังสู้ ช่างยากช่างเย็น เค้นคำสำนวนดู มันทึบมันทู่ จริงสมองต้องกินนม กระวีกระวาด ยาตรกรายออกท้ายบ้าน ตาลีตาลาน หยิบเงินแล้วเดินก้ม ลุกลี้ลุกลน ชนชายฉันหงายล้ม ระทดระทม ขาแพลงแรงไม่มี บีบแข้งบีบขา ขัดเซใช่เสแสร้ง กระย่องกระแย่ง ยันกายหายใจถี่  แปลกจิตแปลกใจไฉนชายมิใยดี ไม่รู้ไม่ชี้ ซะงั้นทำฉันเคือง    จึงเกรี้ยวจึงกราด ตวาดใส่ยังชายชาติ  อเนจอนาถ ยศหรูดูบั้งเขื่อง  ช่างร้างช่างไร้ ไม่สนพลเมือง  ไม่ฟูไม่เฟื่อง สมคำตำรวจไทย    ขยับเขยื้อน เรือนร่างอย่างยักแย่  มันท้อมันแท้ ยอกนักเอาพักใหญ่ กะหลับกะเหลือก ถามเขาจะเอาไง จับมือจับไม้ ไม่อุ่นหุ่นนี่เอง Sasi

[เริงอักษร]

**เป็นจ่งเป็นจ่า มานาน ผ่านฝนหนาว
กระแทกกระทั้น สั่นพราว เข้าตรงเป๋ง
แสงด่งแสงแดด แผดจ้า ผ้ากางเกง
ยืนงงยืนเง็ง กางเกงเปียก เรียกเหงื่อเรา

**เจ้านงเจ้านาย ไม่เห็น เป็นความดี
คอยหลบคอยลี้ หนีหน้า น่าอับเฉา
แทบพ้งแทบพับ หลับคา พาซึมเซา
ช่างหงอยช่างเหงา เศร้าตรม ลมยังโชย

**ปีแล้วปีเล่า เราแย่ แค่เพียงจ่า
ชาวบ้งชาวบ้าน เขาด่า ว่าจังโหวย
เห็นจงเห็นใจ จ่าบ้าง ค้างตาโรย
ไม่โกงไม่โกย โอยเอย จ่าเฉยครวญ.

..........*-*..........

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

ตากลอกตากลับจับตามองจ่าเฉย ช่างละช่างเลยเห็นเราแค่สาวสวน ไม่มองไม่เมียงเพลี่ยงพล้ำช้ำเนื้อนวล รอยขีดรอยข่วนทั่วกายชายมิมอง ฉงนฉงายปรายตาอุราหวั่น ตะบี้ตะบันเย็นชาท่าผยอง กระด้างกระเดื่องเคืองแค้นแสนลำพอง กระแย่งกระย่องยัันตนเดินพ้นมา กระปลกกระเปลี้ยเพลียผ่อยนั่งหงอยง่วง คนห่งคนห่วงมิมีต่างหนีหน้า ระทวยระทมตรมเศร้าเฉาอุรา ทะเล่อทะล่าบ่อยครั้งมีหวังตาย Sasi

[เริงอักษร]

**กระชุ่มกระชวย สวยล้ำ ฉ่ำใจล้วน
กลิ่นสาบกลิ่นสาว ชาวสวน ม่วนไม่หาย
สลึมสลือ รื้อของ กองกระจาย
ตากลอกตากลับ ขยับกาย ใกล้เข้ามา

**เขย่งโขย่ง โก่งว่า คุณจ่าเฉย
ชม้อยชม้าย หน่ายเลย ไม่เคยหนา
กะจิตกะใจ ใยช่วย คนด้วยตา
ระอิดระอา อ่อนอก หมกมุ่นทรวง

**จะอีัจะอั้น ฉันคือจ่า ตามหน้าที่
จะอู้จะอี้ อ้นใด ฉันไม่ท้วง
จะเอ่ยจะอ้าง อย่างไร ไม่อาจทวง
จะล้งจะล้วง ห่วงหน่อย จ่าน้อยใจ.

..........ยิ่งเขียนยิ่งงง ฮ่า ฮ่า..........

เริงอักษร

[หมอกริชครับ...คมกริช... คมกริช]

..อยู่นิ่งอยู่เฉยยังเอ่ยยังว่า
หูชินหูชายิ่งด่ากันใหญ่
ทนแดดทนฝนก็ทนกันไป
เจ็บอกเจ็บใจด่าใครไม่เป็น

..เป็นสาวเป็นแส้ก็แค่เดินผ่าน
สะทกสะท้านนงคราญแลเห็น
มาเยาะมาเย้ยเดี๋ยวเสยกระเด็น
กระเซอะกระเซ็นกระเด็นกระดอน

..เป็นจ่งเป็นจ่ามาห้าหกปี
เหมือนผงเหมือนผีมีหลอกมีหลอน
กลางค่ำกลางคืนดึกดื่นไม่นอน
จะออดจะอ้อนก็ตอนสาวมา

กฤษ

[ครภูธน®]

อยู่หลังเรียก..สะบัดสะบิ้ง ๏ ช่างชาเฉย/เลยตาม/อร่ามแอร่ม แล้วเติมแถมพาทีประสีประสา หยิบทิพย์จัดคัดถ้อยประดอยประดา เทียมหยาดฟ้าพลางฟ้อน..ตะลอนตะลาน อยู่หน้าเรียก..สะบิ้งสะบัด ๏ กระเจิงกระเจิด/เพริศพา/ชาช่างเฉย ฉลักเฉลยคำหลายกำจายหว่าน ประดับประดิษฐ์ชิดเรียงเอยเคียงกานท์ ผสมผสานเพลงศิลป์..ร่อนบินครั้น อยู่กลางเรียก..บัวกลางบึง ๏ เฉยชาช่าง/สว่างไสว/อำไพพุ่ม บรรเลงนุ่มประนอมประณตบนหยดฝัน ท่องทวนทบระบบระบำพลางรำพัน ค่อยค่อยเปรยเสวยสวรรค์..เลียบเคียงวรรคฯ                         คอนพูธน®

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..กระมิดกระเมี้ยนเพียรยิ้มกระหยิ่มย่อง
ไม่ขัดไม่ข้องยืนไปไม่หยุดพัก
อมกลิ่นอมควันอมฝนจนสำลัก
ทะเล่อทะลักออกหูทะลุตา

..อีกสายตาก็ฝ้าก็ฟางช่างมัวหมอง
คนแก่ต้องยักแย่ยักยันหวั่นผวา
ฟันก็หักสะบักสะบอมซอมโรยรา
ชีวิตจ่ากะย่องกะแย่งเหมือนแสร้งตาย

..เสื้อที่ใส่เหม็นเน่ากระเง้ากระงอด
เผื่อสาวกอดหอมเย็นกระเซนกระสาย
หาขะม้ามาผลัดอย่าจัดอย่าจาย
พรุ่งนี้สายกลับยืนทั้งคืนทั้งวัน

ใหม่ 

[ศศิ อักษราศรม]

**กระชุ่มกระชวย สวยล้ำ ฉ่ำใจล้วน
กลิ่นสาบกลิ่นสาว ชาวสวน ม่วนไม่หาย
สลึมสลือ รื้อของ กองกระจาย
ตากลอกตากลับ ขยับกาย ใกล้เข้ามา

**เขย่งโขย่ง โก่งว่า คุณจ่าเฉย
ชม้อยชม้าย หน่ายเลย ไม่เคยหนา
กะจิตกะใจ ใยช่วย คนด้วยตา
ระอิดระอา อ่อนอก หมกมุ่นทรวง

**จะอีัจะอั้น ฉันคือจ่า ตามหน้าที่
จะอู้จะอี้ อ้นใด ฉันไม่ท้วง
จะเอ่ยจะอ้าง อย่างไร ไม่อาจทวง
จะล้งจะล้วง ห่วงหน่อย จ่าน้อยใจ.

..........ยิ่งเขียนยิ่งงง ฮ่า ฮ่า..........

เริงอักษร

จะอ้างจะเอ่ย เผยย้ำคำขุ่นข้อง มิเมียงมิมอง ประชาผาสุกไหม ต้องบ๊งต้องเบ๊ง กันบ้างช่างกระไร เถลไถล ทำทื่อนี่หรือชาย ช่างแชช่างเชือน เบือนบิดจิตมืดบอด จะอ้อนจะออด ต่อไปให้นึกหน่าย เป็นจ่งเป็นจ่า ท่าทางซังกะตาย จะมั่นจะหมาย ใฝ่ปองต้องตรองนาน Sasi

[ศศิ อักษราศรม]

..อยู่นิ่งอยู่เฉยยังเอ่ยยังว่า
หูชินหูชายิ่งด่ากันใหญ่
ทนแดดทนฝนก็ทนกันไป
เจ็บอกเจ็บใจด่าใครไม่เป็น

..เป็นสาวเป็นแส้ก็แค่เดินผ่าน
สะทกสะท้านนงคราญแลเห็น
มาเยาะมาเย้ยเดี๋ยวเสยกระเด็น
กระเซอะกระเซ็นกระเด็นกระดอน

..เป็นจ่งเป็นจ่ามาห้าหกปี
เหมือนผงเหมือนผีมีหลอกมีหลอน
กลางค่ำกลางคืนดึกดื่นไม่นอน
จะออดจะอ้อนก็ตอนสาวมา

กฤษ

 

กระวนกระวาย หายใจไม่ถนัด สะบิ้งสะบัด ล้าแรงทั้งแขนขา จึงวิ่งจึงวน บนทางเหยาะย่างมา คุณจ่งคุณจ่า ยิ้มจ้องมองอะไร กระเซอะกระเซิง เหยิงยุ่งนุงนังผม ขะนูกขะหนม โหวงเหวงโตงเตงไหว กะหลับกะเหลือก เจือกมองจ้องอยู่ไย เสื้อนงเสื้อใน มิต้องของยังดี ฉันสาวฉันแส้ แลขาวพราวเรือนร่าง ยืนเคียงยืนข้าง จ่าล่ำตัวดำปี๋ น่าขงน่าขัน นั่นเราแหมเข้าที แบ่งสันแบ่งสี ทางม้าลายคล้ายสองเรา Sasi

[ศศิ อักษราศรม]

อยู่หลังเรียก..สะบัดสะบิ้ง ๏ ช่างชาเฉย/เลยตาม/อร่ามแอร่ม แล้วเติมแถมพาทีประสีประสา หยิบทิพย์จัดคัดถ้อยประดอยประดา เทียมหยาดฟ้าพลางฟ้อน..ตะลอนตะลาน อยู่หน้าเรียก..สะบิ้งสะบัด ๏ กระเจิงกระเจิด/เพริศพา/ชาช่างเฉย ฉลักเฉลยคำหลายกำจายหว่าน ประดับประดิษฐ์ชิดเรียงเอยเคียงกานท์ ผสมผสานเพลงศิลป์..ร่อนบินครั้น อยู่กลางเรียก..บัวกลางบึง ๏ เฉยชาช่าง/สว่างไสว/อำไพพุ่ม บรรเลงนุ่มประนอมประณตบนหยดฝัน ท่องทวนทบระบบระบำพลางรำพัน ค่อยค่อยเปรยเสวยสวรรค์..เลียบเคียงวรรคฯ                         คอนพูธน®

ยังเคลือบยังแคลง แฝงใฝ่ในรู้สึก ยามคิดยามคึก เรียงร้อยคอยตระหนัก หากพลาดหากพลั้ง บางทีเชิญพี่ทัก ตะกุกตะกัก เขียนเคาะเพราะเหงาใจ ว่างนิดว่างหน่อย ค่อยคลำรำพันพจน์ ถ้อยรักถ้อยรส กุ๊กกิ๊กยุกยิกใส่ มิเลิศมิเลอ เผลอบ่อยปล่อยเอ๊กไป พิร่ำพิไร คุ้ยเขี่ย  เนี่ย..!!ทุกวัน Sasi

[ศศิ อักษราศรม]

..กระมิดกระเมี้ยนเพียรยิ้มกระหยิ่มย่อง
ไม่ขัดไม่ข้องยืนไปไม่หยุดพัก
อมกลิ่นอมควันอมฝนจนสำลัก
ทะเล่อทะลักออกหูทะลุตา

..อีกสายตาก็ฝ้าก็ฟางช่างมัวหมอง
คนแก่ต้องยักแย่ยักยันหวั่นผวา
ฟันก็หักสะบักสะบอมซอมโรยรา
ชีวิตจ่ากะย่องกะแย่งเหมือนแสร้งตาย

..เสื้อที่ใส่เหม็นเน่ากระเง้ากระงอด
เผื่อสาวกอดหอมเย็นกระเซนกระสาย
หาขะม้ามาผลัดอย่าจัดอย่าจาย
พรุ่งนี้สายกลับยืนทั้งคืนทั้งวัน

ใหม่  

กระมิดกระเมี้ยน เพี้ยนไปหรือไม่จ่า ดูน่งดูหน้า เหมือนชายทั้งหลายนั่น เสาฟงเสาไฟ พักพิงอิงทุกวัน ตะบี้ตะบัน ยืนฉี่อนิจจา เกิดงงเกิดงวย สวยเด้งเช้งกะเด๊ะ สะปะสะเปะ เดินแถหยุดแลหน้า หล่อจังหล่อจริง หญิงน้องต้องชะตา ประหม่งประหม่า แล้วเราจึงเท้าความ ลูกคงลูกใคร กันหนอพ่อช่างปั้น พิถีพิถัน จริงราวสาวสยาม สะโอดสะอง เอวบางร่างง้ามงาม ไม่ถงไม่ถาม เผ่นดีกว่า อั๊ยย่ะ..!!กระเทย Sasi

ขอขอบคุณทุกๆท่านค่ะ

ศศิ

 

: