ต่อไป →

[rachanichon]

..ขาวสะอาดผ่องแผ้ว..............รสสุคนธ์ บานเบ่งอวดกลีบจน................หมั่นไส้ คาต้นบ่งคงทน......................ลวงล่อ ยามร่วงลงปลงได้...................สู่พื้นดินดาน ..นานวันผันผ่านพ้น.................เวลา ทุกอย่างเบาบางตา.................หม่นไหม้ ทำตัวหยิ่งนักหนา...................ยุส่ง หมดค่าทุกข์ยากไร้...................ดับดิ้นหมดตัว                          รชนิชล

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ชลโพสสวยแล้วนะ
แต่ตัวอักษร ยังไม่สวย สู้ๆนะจ๊ะ

[เริงอักษร]

**มัววาง ตนเด่นฟ้า............ทรนง ชีพสุด ฤๅยืนยง.................อยู่ได้ ความสวยพร่าง กลายผง....เพียงฝุ่น ลมอุ่น กลับเย็นไซร้............เมื่อสิ้นเรือนกาย **กลีบดอก คลายแล้วนะ...รสสุคนธ์ โรยร่วง ลงมาบน................แผ่นพื้น ธรรมชาติ ฝึกฝน................ความแกร่ง ขันแข่ง แรงครึกครื้น...........ย่อมแพ้กาลเวลา. ..........*-*.......... เริงอักษร

[ครภูธน®]

๏ ลมพาเอยแล้วพัด       ลอยเพียง รอคู่ชิดเรียงเคียง           แนบครั้น ชูสลอนช่อริมเฉลียง       ใบฉลัก  งามแล ดอกนุ่มกลีบบางนั้น        ร่วงนี้โรยไฉนฯ ๏ เคยใสหมดค่าสิ้น        ตามประสา วันล่วงครบเวลา             ระบัดแล้ว ถึงหนอไม่ปรารถนา        พบแน่  จริงเนอ จบจากยากคลาดแคล้ว    ยิ่งคล้ายยินขรมฯ                                  คอนพูธน®