คำครูสอน...(โคลงสี่สุภาพ)

   .....คำครูสอน.....

   มหาสมุทรสุดลึกล้ำ กำหนด
   ยังมิเกินเกณฑ์กฏ หยั่งได้
   ใจมนุษย์หยุดตรงคด เกินคาด คิดนา
   ยากยิ่งกว่าใดไซร้ หากใช้เทียบเคียง

   ใจเราเท่ากำปั้น มือกำ
   คาดเดาการกระทำ ยากล้น
   จิตประหวัดคัดนำ เพียงสู่ ตาเฮย
   หากมิเผยความย้ำ รุกล้ำยากเห็น

   ใจมิตรงส่งยั้ง คำพูด
   ควรค่าการพิสูจน์ ถ่องแท้
   ลิ้นกระหวัดรัดรูด ถึงโสต
   เอมอิ่มโปรดจิตแม้ เท็จย้ำลวงตน

   โบราณย้ำพร่ำสอน ดูคน
   ย้อนหยั่งไกลขุดจน รากเหง้า
   ดูนางห่างมิวน เวียนแม่ นาพ่อ
   คชลักษณ์มักเทียบเค้า จู่จ้องมองหาง

   ปุถุชนก่นเพี้ยง คำหวาน
   เป็นดั่งทอดสะพาน สู่ข้อง
   ขอเบ็ดเกี่ยวเชี่ยวชาญ วางเผื่อ
   รอเหยื่อฮุบจักจ้อง วัดคล้องปากปลา

   ควรมิควรด่วนใช้ เชิงชาญ
   อีกวิจารณญาณ ถูกต้อง
   วนวกถกเวียนวาน เมียงส่อง
   จงเคร่งครัดปัดป้อง พวกพ้องอันตราย

   วันปีย์