....รจนา.....
ชะเง้อคอรอสิ่งหวังชิงชัย
ทั้งหนุ่มใหญ่วัยชรารุ่นน้าหลาน
ยินเสียงข่าวเล่าหากันมานาน
ความสคราญสวยสดของรจนา
บ้างอยู่แร้นแค้นถิ่นถวิลจ้อง
บ้างคิดลองหลบเมียนัวเนียหา
อีกหลายหลากมากเฟือเหลือระอา
คอยรอท่ามาลัยหวังได้ครอง
ออกประกาศพาดข่าวท้าวสามล
หวังยินยลเขยเจ็ดสำเร็จผอง
เปิดประตูสู่สัมพันธะจอง
เข้าหอห้องครองผูกลูกสาวตน
จัดปะรำทำการพร้อมขานเพรียก
ตามคิวเรียกก่อนหลังเพื่อหวังผล
รจนาหาคู่มองดูคน
ที่สับสนอลหม่านรอขานนาม
จากคนแล้วคนเล่าที่เข้าคัด
แต่ถูกตัดตกรอบไม่ชอบห่าม
บ้างทะลึ่งตึงตังบางครั้งลาม
ดังจะหยามหลู่เกียรติถ้อยเสียดแรง
แม้จะครบจบสิ้นถวิลเลือก
ความเย็นเยือกในจิตมิผิดแผลง
ไม่ได้สนยลยินทั้งสิ้นแจง
คงยากแต่งสักคนไล่พ้นไป
ยืนตะคุ่มซุ่มฟังสังเกตุการณ์
เงาะเบิกบานสนุกเลิกทุกข์ใส่
หวังน้องนุชสุดท้องเห็นทองใน
เพื่อจะได้สุขสมภิรมณ์เรียม
วันปีย์
