ต่อไป →

[พยัคฆ์]

ทุกข์ของชาวนา คือ ทุกข์ของแผ่นดิน





..แสงแดดส่อง กายร้อนรน ต้นเมษา  
มองชาวนา  ระทมจิต คิดบ้างไหม
ฝนไม่ตก ดินแห้งหมด รันทดใจ    
ทุกข์ฤทัย  เสียจริงหนอ แสนท้อทน

..สายฝนใส หายไปสิ้น ไม่รินรด    
โศกสลด ยามดินแห้ง แล้งทุกหน
หมู่มัจฉา เคยเวียนว่าย ในสายชล  
มีแต่โคลน  ทนทุกข์  ร้อนลุกลาม

..มองออกไป ทุ่งกว้าง ไม้ร้างเหี่ยว    
นกบินเฉี่ยว เกาะกิ่งแห้ง ลมแล้งถาม
ข้าวขาดน้ำ ฝนเป็นเหตุ  ทุกเขตคาม    
อีกคนงาม  เคยเอื้อเฟื้อ  ไม่เหลือเงา

..มองเจ้าทุย  เพื่อนยามยาก ลำบากแท้  
คอยเคี้ยวแต่  ฟางข้าวแห้ง  แสร้งหงอยเหงา
เหม่อมองฝน  กับคนดี  มิมีเงา            
ระทมเศร้า เจ้าทิ้งนา  ไปหางาน

..ข้าวในยุ้ง ที่เก็บไว้ ขายจนหมด    
แสนรันทด  คิดจนปลง  น่าสงสาร
เคยขายข้าว ให้เขา เอาไปทาน
ต้องกลับกัน วันนี้มา หาซื้อกิน  

..คดข้าวสวย ใส่จาน ร้าวรานจิต  
ใครจะคิด  ถึงชาวนา น่าถวิล
มาวันนี้ นาไร้ข้าว เศร้าชีวิน
"ทุกข์ทั่วถิ่น ไม่มีน้ำ ให้ทำนา"

....พยัคฆ์....


 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

http://www.oknation.net/blog/nongjar/2016/04/08/entry-1



29

[วรรณดี]

น้องจ๋าพาเหงาเข้าทุกวัน
ชักเริ่มหวั่นขาดคู่อยู่ไหนนี่
แม้จะมีเทศกาลผ่านมามี
ก็ไม่ลงตัวสักทีมีแค่เหงา

วรรณดี

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..เหงาเรื่อยเปื่อย  5555