ปลง

*สรรพสิ่ง ทั้งหลาย นั้นหม้ายเที่ยง
อย่าบ่ายเบี่ยง ชีวิต คิดลุ่มหลง
สมาธิ ผ่องแผ้ว มองแล้วปลง
ไม่มั่นคง สักสิ่ง จริงทั้งเพ

*มองหนทาง ครองใจ ในทิฐิ
มีสติ แน่นหนัก ไม่หักเห
สงบนิ่ง ภัยพาด คาดคะเน
ไม่เสเพล หลงมั่ว ลืมตัวตน

*กตัญญู กตะ เวทิตา
บุพกา เกื้อหนุน บุญเหลือล้น
ก่อกำเนิด เกิดกาย ได้เป็นคน
อย่าข้ามพ้น เมินหน้า ผการี

*คนที่ล้ม เรื่องใหน อย่าไปข้าม
อย่าได้หยาม เหยียบซ้ำ พร่ำราศรี
มีโอกาส ล้มลุก ทุกนาที
ดีไม่ดี วันหนึ่ง คงถึงเรา

*จิตใจต่ำ เมามัว ว่าตัวดี
ยกนิ้วชี้ ลบลู่ ดูถูกเขา
คนอื่นชั่ว ชำเลือง แต่งเรื่องเอา
อันตัวเรา สง่า ไร้ราคี

*มีชีวิต ก้าวไป ไม่ประมาท
ความฉลาด นำพา แห่งราศรี
สิ่งรอบกาย มองไป ในแง่ดี
จะวันนี้ วันใหน สุขใจจริง.../
....
**พันชาติ กวีพเนจร