พี่นาขายรถ

.

เล่าเรื่องสนุกๆ วันหยุด นะคะ

พี่นาเอารถไปขาย

ช่วงที่ลงไปอยู่ภาคใต้ โชคดี ได้สนิทกับหลายครอบครัว ที่นั่น

แต่ที่สนิทมาก ก็มีอยู่ครอบครัวหนึ่ง ท่านได้ให้ความรัก
ความอบอุ่น เสมือนเราเป็นลุกคนหนึ่ง

ก็ใช้ชัวิตอยู่ที่นั่นด้วยความสุข และ ปลอดภัยทั้งปวง
น้องจ๋า เรียกท่านว่า เปาะ (พ่อ) และ เมาะ (แม่)

เปาะ และ เมาะ ท่านมีลูกชานคนหนึ่ง ชื่อ "พี่นา"
พี่นา รูปร่าง อ้วนกลม และ หัวล้านมาก จะมีผมเฉพาะ ริมหูเท่านั้น

พี่นา มีอารมณ์ขัน ตลกมาก พูดคำไหน ฮา คำนั้น พี่นาเจ้าคารมนี่เอง
ถึงมีเมียสวยมาก ผิวขาวนวล รูปร่างอรชร อ้อนแอ้น ยังกับนางงาม

พอใครถามว่า ทำไม พี่นามีเมียสวย พี่นาจะบอกใครๆว่า

"ผมหลอกเขามา"

เวลาเดินไปไหนด้วยกัน จะโดนล้อว่า ขุนช้างกับนางวันทอง
เปาะมีรถ จิ๊บ เก่าๆอยุ่ 1 คัน ขอย้ำว่า เก่ามาก พอสตาร์ทเครื่อง

สนิมร่วงกราว ทะเบียนหลุดหมด ต้องพ่นเลขทะเบียนรถ ที่ฝากระโปรง

เปาะบอกว่าเอาไว้ใช้ ในสวน
บรรทุก เงาะ ทุเรียน ลางสาด ลองกอง ออกจากสวน แล้วเอาไปขายในตลาด

ใครๆเห็นรถคันนี้ ปุเลงๆมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นรถของ พี่นา
เขารู้กันทั้งตลาด จอดตรงไหน ไม่ต้องเอากุญแจออก ก็ไม่หาย ไม่มีใครขะโมย

รถคันนี้ มีพฤติกรรมเยอะ และพวกเราก็ชอบนั่งไปกับรถคันนี้
วันดี คืนดี ก็สตาร์ท ไม่ติด หรือไม่ ขับๆไป ดับกลางทางเฉยเลย ก็เป็นบ่อย

ทางรถไฟที่ผ่านสวนต่างๆเขาจะยกขึ้นสุงจากพื้นสวนมาก เพื่อป้องกันน้ำท่วม
และทางรถไฟ ก็ไม่มีที่กั้น ชาวบ้านใช้ฟังเสียงเอา เวลารถจะมา

ก็จะได้ยินเสียง ฉึก ฉั่กๆๆๆๆๆ และเสียงวูด ดั่งลั่นมาแต่ไกล
ไม่มีใครถูกรถไฟชนสักที และ ชาวบ้านเขาก็รู้เวลารถไฟผ่านเป็นอย่างดี

วันหยุด พี่นาก็จะขับรถคันนี้พาพวกเราเข้าสวน ไปเก็บเงาะ ทุเรียน
ซึ่งน้องจ๋าชอบมาก ปีนขึ้นไปกินเงาะบนต้น ทั้งกรอบ ทั้งหวาน ตื่นเต้น ๆ

มีอยู่วันหนึ่ง เราไปกันหลายคน พอรถหนักมากๆ ต้องแบ่งไปนั่งบนฝากระโปรงรถบ้าง
ไม่งั้นเวลาขับๆไป ฝากระโปรง จะเปิดเฉยเลย พี่นาก็ให้แบ่งไปนั่งบนกระโปรงรถ2 คน

ใครๆเห็นก็หัวเราะ ขำดี เหมือนรถ เล่นขายของ
วันนั้นเราก็ นั่งกันเต็มรถอย่างเคย รถมันหนักเวลาจะขับผ่านทางรถไฟ

ต้องตั้งหลัก เร่งเครื่องข้างล่างก่อน ถึงจะพุ่งขึ้นไปได้ ก็ทำอย่างนี้ทุกครั้ง
พอผ่านไปได้ เราก็เฮๆๆๆๆ กันเป็นที่สนุกสนาน

แต่วันนั้น ไม่เป็นอย่างที่เราคิด พอเร่งเครื่องจะขึ้นไป ก็ได้ยินเสียงหวูดรถไฟ
ดังลั่นมาแต่ไกล พี่นาบอกว่ามันยังอีกไกล ไปทัน

พอเร่งเครื่องขึ้นมาบนรางรถไฟ รถเจ้ากรรม เกิดดับลงอย่างไม่มีปี่ ไม่มีขลุ่ย
เราทุกคนตกใจ รถไฟก็มาเห็นแต่ไกล

พี่นาสั่งทุกคน ว่าให้กระโดดลง แล้วช่วยกันเข็นรถ แต่เข็นเท่าไร รถก็ไม่ยอมไปสักที
รถไฟก็มาใกล้แต่ด้วยว่าทุกคนตกใจ ลืมไปว่า รถอยู่ในเกียร์

กว่าจะรู้ ก็ตอนที่เมาะ เอามือไปจับเกียร์รถ เพื่อโหนลงจากรถหนีรถไฟ
เลยเข็นลงไปได้อย่างใจหาย ใจคว่ำ รอดตายอย่างหวุดหวิด

ทุกคน นอนแผ่ลงข้างทาง หมดแรง พอเวลาผ่านไปได้สักพัก
ก็ลุกขึ้นมาหัวเราะกัน ท้องแข็ง

เปาะบอกว่า จะซื้อรถคันใหม่ ทีนี้จะเอารถกระบะ พี่นาก็อาสา จะเอาคันนี้ไปขาย
บอกต่อๆกันไป จนมีคนสนใจอยากจะมาซื้อ พี่นาก็เอาไปให้เขาลองขับ

พวกเราก็รอฟังข่าวที่บ้านเปาะ พอพี่นากลับมา ขับรถคันนี้กลับมาด้วย
เราก็แย่งกันถาม
"เป็นไง พี่นา เขาจะซื้อไหม "

พี่นาเล่าว่า
"ตอนที่เขาขอ ลองขับ แม่ง เสือกสตาร์ทไม่ติดเฉยเลย "
"อ้าว แล้วพี่นาทำไงอ่ะ "
" พี่ก็ให้เขาช่วยเข็น สิ "
ทุกคน หัวเราะกันลั่น
"แล้วไงต่อคะ"
" มันขับ วน อยู่ 2 รอบ "
"แล้วเขาว่าไง มั่งคะ "
" แม่ง พี่ถามไร มันไม่พูดสักอย่าง มันขึ้นมอไซค์ขับออกไปเฉยเลย"
"อ้าว แล้วพี่นาทำไงอ่ะ "
" พี่ก็ขับมันกลับมานี่ไง "

ฮาาาาาาาาาาาาาา ขำกลิ้ง
.