โลกียวัตร

.....โลกียวัตร.....

.....โศกรันทดสลดเศร้าที่เคล้ากาย
ยากจะหายเลือนออกนอกจากข่ม
ความทรงจำย้ำคิดจิตตรอมตรม
พระธรรมบ่มพอได้ให้บรรเทา

.....คงเป็นเวรเป็นกรรมที่ทำมา
บอกทีท่าชาตินี้มีแต่เหงา
ดื่มสุรายาดองของมึนเมา
เมื่อเสพเข้าพอคลายหายชั่วครา

.....แต่เมื่อฤทธิ์พิษมันพลันจางหาย
ก็ไม่วายคืนสู่หดหู่หนา
ทุกเช้าสายบ่ายค่ำไม่นำพา
เป็นเพ-ลาที่หนักยากจักปลง

.....คงต้องใช้เวลาเยียวยาแก้
รักษาแผลในใจที่ใฝ่หลง
จะขอพึ่งธรรมะพระพุทธองค์
เขี่ยเศษผงบังมิดปิดดวงตา

.....หากเบาบางจางลงคงเป็นบุญ
ที่เกื้อหนุนบุญค้ำมานำฝ่า
คงไกลห่างสร่างโศกวิโยคลา
เดินมุ่งหา ตถาคต รสพระธรรม

.....จักค่อยเสริมเติมทางล้างสิ่งบาป
ที่คอยทาบทับถมให้จมต่ำ
อยากขอแสงแจ้งจ้าจงพานำ
พ้นมืดดำโลกีย์เพื่อหนีไกล

วันปีย์