ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

สิ่งที่คงทน ..หล่นทิ้งช่วง ร่วงระ ประโคนต้น สีเหลืองปน เทาแดง เหือดแห้งเหย ถึงเวลา ล้าล่วง ช่วงละเลย ลงทับเกย ลับลิ่ว สู่ผิวดิน ..เป็นกงกรรม กงเกวียน หมุนเวียนว่าย เกิด-แก่-เจ็บ-สลาย มลายสิน อย่าเหนี่ยวรั้ง ดั่งเห็น เป็นอาจิณ ทุกอย่างสิ้น ลาลับ ดับโลกา ..แต่สิ่งหนึ่ง ซึ่งไม่ ไปตามร่าง ยังคงค้าง ปฐพี มิกังขา จงยึดมั่น กลั่นกรอง มองกายา ความดีถ้า ทำไว้ ไม่ตายตาม ..ถึงร่วงหล่น บนดิน สิ้นความสวย เคยสำรวย ดอกใบ ในสนาม มาวันนี้ มิชื่น ดื่นดาษงาม แต่คงความ ดีไว้ ให้โลกลือ               น้องจ๋า

.
.
.

[เดชา]