ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

ช่วงนี้บอกตรงๆเขียนกลอนไม่ออกนะ
ฝืดไปหมด
จึงเอากลอนเก่ามาให้วิจารณ์กันน่ะ
กลอนกระทู้นี้เคยส่งเข้าประกวด
แต่ตกรอบ..อิอิ
กรรมการบอกน่าเสียดายมาก.....

ท่านใดรู้บ้างว่าพลาดตรงไหน
แล้วเดี๋ยวศิจะเฉลยให้ทราบนะ

ปล.เห็นไหม Sasi ก็เคยเป็นเด็กเดินเตาะแตะมาก่อนนะ
กระทู้นี้อยู่ช่วงที่เข้า"บ้านอารมณ์กลอน"แรกๆค่ะ

น้องจ๋า จ๊ะ กระทู้นี้ ไม่ต้องเอาไปโพสต์ที่"คนกันเอง"นะ
พี่ศิโพสต์ตรงนี้ เพื่อเป็นกรณี ศึกษาจ้ะ

[เริงอักษร]

**ผมชอบเขียน แนวที่ คุณศิเขียน
อ่านแล้วเนียน เวียนกลั่น ฉันทลักษณ์
แต่ผู้รู้ อยู่วงการ ท่านมักหัก
คะแนนถัก ทอกลอน ท่อนแบบนี้

**ท่านบอกว่า ไม่เพราะ เสนาะหู
ชี้ให้ดู วรรคที่สอง วรรคที่สี่
บอกเราว่า สัมผัสเกิน มันไม่ดี
ทำอย่างนี้ ส่งประกวด ชวดรางวัล.

...ถ้าทายถูกขอรางวัลด้วยนะคับ...

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

แม่นแหล่ว..อ่ะ ตามคำขอ ให้รางวัล เป็นอาหารญี่ปุ่นค่ะ

แหละนี่คือตัวอย่างที่วางแนบ
ก่อนเขียนแบบไร้หลักประจักษ์มั่น
ถือแต่ใจใฝ่นำเป็นสำคัญ
จากสามัญมาสู่จึงรู้ความ

ขยับย่างถางเลาะเพราะใจรัก
เฝ้าทอถักเรียงร้อยคอยไถ่ถาม
บรรจงเจียนเพียรสรรกลั่นกรองตาม
พยายาม พึ่งพาแต่อากูฯ*

Sasi

 

ใช่ค่ะมีสัมผัสเกินแทบทุกวรรค
จึงโดนตัดคะแนน ถือว่ากลอนไม่กระชับ

แต่ถ้าเขียนกระทู้ธรรมดายังไม่ถือว่าผิดเพราะยังไม่เป็นสากล
แต่เมื่อใดเขียนส่งประกวดกรรมการบางท่านตัดแน่นอน
ฉะนั้น หากเลี่ยงได้ก็ควรหัดไว้เพื่อความเคยชิน...เนาะ

 
สัมผัสที่เกินมาก็มี(จะมีแต่วรรคที่ 2,4)ค่ะ
พุ่ง
ฉัน
ฉาย
สาน
ใฝ่
กาย
ผ่อง
ตา
ใจ
(ลองหาดูนะคะ)หากยังไม่เข้าใจถามมาได้ค่ะ

*กูเกิล..ฮร้า