ต่อไป →

[สิมิลัน]

♡.คงลืมแล้ว.♡ ♡ทะเลสาดหาดสายด้วยปลายคลื่น ทรายแทรกกลืนซึมซับเกินนับได้ ฉันรับรู้ดูเห็นความเป็นไป เก็บเอาไว้ลึกล้ำร้อยสำเนา ♡สายลมโบยโชยพัดสะบัดเสียง ส่งสำเนียงหวีดหวิวยอดทิวเขา ฉันรับรู้กู่กราดเกินคาดเดา เก็บความเหงามาฝากไม่อยากจำ ♡หลายก้อนเมฆเสกสรรวรรณศิลป์ ทั่วแดนถิ่นพราวพร้อยยามลอยต่ำ ฉันรับรู้พรูพรั่งดุจดั่งนำ รสชอกช้ำกล้ำกลืนมายื่นวาง ♡ฝูงนกกาถลาว่อนเริงร่อนร้อง ล้วนทำนองสุขสันต์ไรัวันว่าง ฉันรับรู้กรูกราวจนหนาวจาง ฟ้าเวิ้งว้างอำไพเร้าใจครวญ ♡หริ่งเรไรไพรซ้อนสะท้อนเสียง เร่งร้อยเรียงราวระงมพร้อมลมหวน ฉันรับรู้ครู่ยามจิตตามทวน จนครบถ้วนคำเคี่ยวว่าเปลี่ยวทรวง ♡ครุ่นคำนึงคลึงเคล้าความเศร้าหมอง เฝ้าไตร่ตรองเดียวดายกระหายหวง เธอรับรู้ฤดูไหนว่าใครทวง เวลาล่วงเลยลับเกินนับแล้ว. .                 ♡ สิมิลัน ♡