แค่...บ่น
ดาวระยับวับวาวพร่างพราวฟ้า
จันทร์เจิดจ้ากระจ่างสว่างไสว
สายลมโบกโยกวนจนหนาวใจ
เหตุอันใดหนอเราจึงเศร้าตรม
เพราะเปล่าเปลี่ยวเดียวดายกายอ่อนล้า
หรือเพราะว่าหมองหม่นปนขื่นขม
ไยมิสุขหรรษาหน่ายอารมณ์
มีแต่ทุกข์รุมถมระทมทรวง
อยากหลีกลี้หนีห่างหนทางทุกข์
อยากมีสุขปลดทิ้งสิ่งที่ห่วง
อยากสลัดจากไกลคนใจลวง
อยากหลุดบ่วงแห่งรักปักอุรา
จันทร์เจ้าเอ๋ยเราทุกข์มิสุขสม
ดาวเอ๋ยเราตรอมตรมมิหรรษา
ลมเอ๋ยเราเศร้าหมองนองน้ำตา
เห็นไหมฟ้าเราเจ็บปวดรวดร้าวจริง
ทำอย่างไรใจจะลดละห่วง
หลุดจากบ่วงขื่นขมระทมยิ่ง
เบื่อสังคมแข่งขันต่างแย่งชิง
หลากหลายสิ่งยั่วยวนชวนมอมเมา
คงได้แต่พร่ำเพ้อละเมอคิด
คลายความทุกข์ที่จิตยึดติดเศร้า
ตราบชีพยังคงอยู่ต้องสู้เอา
คราใดเหงาก็ระบายกับดาวเดือน
.. อุบล ..
หมวดความบันเทิง
