เพราะอะไร?
..ปิดประตูลงกลอนแล้วนอนช้ำ
อกระกำขื่นขมตรอมตรมยิ่ง
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ้งใจจริง
เคยแอบอิงโอบกอดพลอดรักกัน
..ใครหนอเคยหยอกเย้าเฝ้าแหนหวง
ใครหนอเคยเดินควงจับมือฉัน
ใครหนอเคยบอกรักปักชีวัน
ใครหนอเคยชมจันทร์เมื่อคืนเพ็ญ
..คำสัญญาว่าไว้ให้ยึดมั่น
บอกจะมาสู่ขวัญนั่นไม่เห็น
น้องเฝ้ารอพี่อยู่ทุกเช้าเย็น
สุดลำเค็ญคร่ำครวญรัญจวนใจ
..เมื่อแรกรักเช้าเย็นก็เห็นหน้า
หนึ่งปีเลยผ่านมาเริ่มหวั่นไหว
ครบสองปีที่รักปักฤทัย
จึงตกลงกันไว้จะแต่งงาน
..สามปีเลยล่วงมาพาแหนงหน่าย
พี่กลับกลายเงียบไปไม่ประสาน
มิค่อยมาหากันดั่งวันวาร
พอเนิ่นนานยิ่งห่างทางรักเรา
..เพราะอะไรไหนเอ่ยเฉลยหน่อย
อย่าให้น้องต้องคอยพลอยหงอยเหงา
พี่อย่าทำแชเชือนเหมือนใจเบา
น้องต้องเศร้าหากเป็นหม้ายขันหมากเอย
~.. อุบล ..~
๕ กรกฏาคม ๒๕๖๒
หมวดความบันเทิง
