"....เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย ดังนี้แล้ว “ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน....”(ขงเบ้ง)
....จากคำกล่าวด้านบนของขงเบ้ง สามารถตีความใด้ว่า คนเรานั้น จะมัวแต่รอโชคชะตาไม่ใด้ เช่น วันๆเอาแต่เล่นหวย ลงบ่อน เพื่อหวังว่าจะมีโชคร่ำรวยเงินทอง แต่สุดท้ายก็ยังจนเหมือนเดิม ดังนั้น คนเราต้องทำการทำงานหาเลี้ยงชีพด้วย งานอะไรก็ใด้ ที่ทำให้เราใด้เงินมา ค่อยๆเก็บหอมรอมริบจนรวยในที่สุด....
....ดั่งเช่นเรื่องที่จะยกตัวอย่างต่อไปนี้...มีชายสองคนเป็นเพื่อนกัน ในวันที่เรียนจบ เขาสองคนใด้ท้าทายกันว่า "เรามาแข่งกันว่าภายในหนึ่งปี ใครจะรวยกว่ากัน"....หลังจากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันไปตามทางของแต่ละคน นาย ก.หลังจากเขาแยกมาก็มัวแต่เล่นหวย เข้าบ่อนไฮโล เพื่อรองานที่เหมาะสมกับตนเอง นานเข้าๆเงินที่เก็บไว้ก็ค่อยๆหมดไป....ส่วนนาย ข. นั้น หลังจากแยกย้ายกัน เค้าก็ไปสมัครงานที่ร้านซ่อมรถเล็กๆ เป็นลูกมือนายช่างเล็กๆ นานๆเข้านายช่างก็ไว้ใจให้เค้าคุมร้านแทน เพราะเจ้าของเดิมอายุมากแล้ว ในที่สุดเขาก็เป็นเจ้าของกิจการร้านซ่อมรถในอำเภอนั้น....หนึ่งปีต่อมา สองคนมาเจอกัน นาย ก. สภาพซอมซ่อ เป็นขอทานไปวันๆ เขาเอ่ยปากถามว่า"นายทำอย่างไรถึงใด้รวยขนาดนี้..." นาย ข.จึงบอกเพื่อนว่า "เพราะเราไม่มัวรองานที่เหมาะกับตน ก็เลยเป็นแบบนี้ แล้วนายละ ทำไมเป็นแบบนี้"....นาย ก. ทำหน้าอายๆแล้วบอกว่า..."เรารองานที่ใช่ แต่ไม่มีเสียทีน่ะเพื่อน..."สุดท้าย นาย ข. ก็รับนาย ก. มาทำงานด้วยในที่สุด....
....จงจำไว้เสมอว่า "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"....