ต่อไป →

[เริงอักษร]

..หนาวนี้ พี่ตายแน่..           (กลบท กบเต้นต่อยหอย) **ลืมจนหมด ลดจากหมื่น กลืนจางหาย สิ้นเสียงทิ้ง สิ่งสุดท้าย ละลายฝัน ช่างเกินขืน ชื่นการขอ คอยรอวัน เคยสว่าง ค้างสวรรค์ พลันมืดมน **มองทางไหน ไม่เทียมหน้า เป็นบ้าใบ้ หัดจำจาก หากเจียมใจ ไร้สับสน คิดเสียน้อย คอยสำนึก ระลึกตน เปลี่ยนคำพ่าย ปลายค่าพ้น เลิกทนทาน **จิตมัวก่อ จ่อมัดเกี่ยว เกลียวสวาท พลั้งกายอ้าง พลางก็อาจ ขาดความหวาน เคยตามติด คิดแตะต้อง ร้องซมซาน หมายเชยบท หมดชื่นบาน สะท้านทรวง **กิ่งดอกแวว แก้วเด่นวับ จับฟากฟ้า โปรดเถิดนาฏ ปรารถนา สุดาสรวง ช่วยโน้มกิ่ง ชิงนอนก้าน สะอ้านดวง ลมส่ายหวน ล้วนแสนหวง พวงพยอม **เรียงมือจับ รับมาจ้อง ประคองชิด สิทธิ์สนอง สองสนิท ติดความหอม มุ่งจองแต่ แม้จะตาย กายยินยอม หวิวด้วยดั่ง หวังดมดอม ถนอมทวน **ไอละมุน อุ่นลมม่าน สราญรื่น จักชมใช้  ใจเชยชื่น ระรื่นสรวล รู้ไหมหนอ รอหมดหน้า คราหนาวครวญ อกพี่นั้น อั้นพิษนวล จวนวางวาย. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๐ *ผังการเขียน* 1.วางการเขียนแบบกลอนเก้า 2.สัมผัสอักษร 3 คู่ คำที่(1-4)(2-5)(3-6) 3.สัมผัสสระชิด 1 คู่ คำที่(3-4)

[ครภูธน®]

๏ ข้องเพียงนวลครวญเพลงนั่นรำพันหวาน แค่ถามสิทธิ์คิดถึงสานอักษรส่าย ถ้อยรำพึงถึงรวงพลอยลอยกำจาย ผ่านปลิวลมพรมปลั่งหลาย..อยากคลอลักษณ์ ๏ แลเม็ดฝนหล่นมาฝากคราจากสาว บาดจิตนั่นบรรเจิดหนาวรุกชิดหนัก เสียงล่องพรายสายลมเพรียกแล้วเรียกทัก จอมเลื่อมปิ่นจินต์หลงปัก..ดวงใจปอง                           คอนพูธน®