ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ราชาของฉัน..         (ตอนที่ ๗ คนดีของราชา) **พระองค์มอบ อำนาจ อธิปไตย แด่ลูกหลาน ชาวไทย ได้สุขสม ยอมอยู่ใต้ กฎหมาย ใจชื่นชม โลกนิยม แบบอย่าง สร้างเป็นเกณฑ์ **พ่อทรงบอก ตอกย้ำ คำดำรัส ความดีชัด วัดได้ ใช้พิมเสน แต่ความชั่ว ดั่งเกลือ เหลือประเคน อย่าโอนเอน เห็นชอบ มอบชีวี **คนชั่วนั้น มีมาก ยากสั่งสอน ส่วนคนดี ซุกซ่อน ถอนตัวหนี การปกครอง พึงคัด จัดคนดี หาวิธี เลือกเฟ้น เน้นบุคคล **อย่ายอมให้ พวกชั่ว มั่วอำนาจ กินเกลื่อนกลาด เรื่อยไป ไร้เหตุผล ไม่มีทาง หยุดยั้ง ฝั่งความจน ได้แต่ทน อับเฉา เศร้าดวงใจ **ข้าพเจ้า เห็นมาก จากที่พบ พวกคนโกง คิดคบ จบหลงไหล มาแย่งทึ้ง ถึงแก่น แผ่นดินไทย กินเท่าไร มิอิ่ม ยิ้มเขี้ยวงาม **ฉะนั้นจง ช่วยกัน หมั่นเลือกเฟ้น พึงหลีกเร้น คนชั่ว ทั่วเขตขาม มิยอมแพ้ หมู่อมิตร จิตใจทราม เป็นไปตาม ทรงหวัง ตั้งพระทัย **หาคนดี สักหนึ่ง ซึ่งแสนยาก ขอฝังฝาก ลูกหลาน สานแก้ไข กันคนชั่ว หลายหลาก จากแดนไทย เลือกแต่คน ดีไซร้ ให้ราชา. ..........*-*..........

สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า นามปากกา "เริงอักษร" ประพันธ์
๒๔ ตุลาคม ๒๕๖๐