คะแนนน้ำใจ 10724
เหรียญรางวัล:  
กระทู้: 790
ออฟไลน์
|
 |
« เมื่อ: 12 กันยายน 2560, 07:19:44 PM » |
|
Permalink: อ้างว้างอย่างเดียวดาย
......อ้.า.ง.ว้.า.ง.อ.ย่.า.ง.เ.ดี.ย.ว.ด.า.ย......
...เหมือนอยู่คนละโลกอย่างโชคร้าย เพียงความตายใกล้ชิดสนิทกว่า โลกมันขมเกินไปใช้มารยา ยากรักษาหัวใจให้แกร่งเกิน
...คลื่นชีวิตซัดสาดสู่หาดเปล่า เพียงความเหงาปลายทางไม่ห่างเหิน หยอกชีวิตเรื่องราวทุกก้าวเดิน หลายคนเมินไม่มองแม้สองตา
...โดดเดี่ยวเดียวดายดักมักทุกข์ถม ชีวิตขมเกินไปดูไร้ค่า ทุกก้าวย่างสร้างฝันมันค้างคา ยากเกินกว่าชีวิตติดทางตัน
...ว้าเหว่ใจในนามเต็มความเหงา เพลงความเศร้าบรรเลงเหมือนเพลงหยัน ทำไมหนอเดียวดายมาหน่ายกัน ปล่อยให้ฉันอ้างว้างฝันค้างรอ
....อยู่อย่างคนสิ้นหวังพลังตก เหมือนนรกหัวใจไม่ก้าวต่อ ทนเดียวดายหลายปีนี้ไม่พอ อาจจะขอเพียงเศษความเมตตา.
.....อุทัย.........มีสีสรรพ์......... สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน

ญิบสลิล ณ นคร, น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า, เริงอักษร, ครภูธน®, โจร ปล้นใจ, ศศิ อักษราศรม, น้องขวัญ น้องขวัญ น้องขวัญนะจ๊ะ, สาครินทร์ หิรัญเดช, น้องมีน น้องมีน น้องมีนนะจ๊ะ, หมอจุ๋ม จุ๋มจิ๋ม จิ๋มจุ๋ม, หมอกริชครับ...คมกริช... คมกริช, ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท), รชนิชล น้ำค้างหยดเดียว, chewin57, สิมิลัน
|