ต่อไป →

[เริงอักษร]

..รักจริง อย่าทิ้งกัน..       (กลบท ตกกระทบอักษรสามช่วง) **มันเจ็บจึ๊ก กลางใจ ไม่รู้จบ ไยมาพบ เพื่อพราก ฝากรอยแผล เห็นภาพเลือน ลาลับ กลับมิแล โธ่น้องนั้น ทิ้งแน่ แค่ไม่นาน **โดนลมลวง ออกลาย คล้ายลอยล่อง มาเสแสร้ง สาดส่อง ต้องผสาน เหมือนจะบอก รักแบ่ง แกล้งผลิบาน สุดแรงต้าน ตีต่อ ท้อใจตน **มีบ้างไหม หยุดหมาง จางเงาหมอก หายกระสัน สักศอก ออกสับสน เฝ้าเวียนว่าย วุ่นวิ่ง ชิงวกวน จึงลุกลน ลุกลาน พาลเลื่อนลอย **นี่แหละนะ ใจน้อง นั้นไม่นิ่ง รักที่สาน ทุกสิ่ง ยิ่งสุดสอย ฟ้ามาแปร เปลี่ยนปรับ ลับตาปรอย คนที่คอย ฝันค้าง ร้างคู่ควง. ..........*-*.......... เริงอักษร ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐

[ครภูธน®]

๏ โอ้มาห่างมองหาเหมือนลับหาย คิดถึงหลายคอยแลกลับระยับล่วง แต่ก่อนพลอยชื่นเพียงคลอเนียงพวง พาชมสรวงพลางซบ..หยาดละมุนซบ ๏ บทเพลงหมองจึงหม่นในกระมลเหมือน ที่คอยหลงไกลเลือนจากพรากหลบ คิดถึงผ่องอยากพิศเอยประสบพบ อย่าเพิ่งจบเพลงจาก..หากรักจริง                            คอนพูธน®

[เริงอักษร]

**ยังเฝ้ารอ หนอรัก ประจักษ์ฤทธิ์ ช่างมีพิษ ภินท์พัง ดั่งไฟผิง ใจกระอัก อ่อนแอ แพ้แอบอิง ต้องนั่งนิ่ง นอนนับ กับใจนวล **เธอนั้นมัก มุ่งหมาย หลายทางมาก รักจึงห่าง แม้นหาก ฝากลมหวน เหมือนถูกบีบ เป็นเบี้ย เสียกระบวน ได้แต่ครวญ ครุ่นเครียด กระเดียดคราง. ..........*-*.......... เริงอักษร