ต่อไป →

[เริงอักษร]

..กราบบังคมลาใต้ฝ่าพระบาท.. **น้อมถวาย บังคม บรมศพ องค์ภูมินทร์ ผ่านภพ จบสวรรค์ พระที่นั่ง ดุสิต พิศสุวรรณ อลังการ สีสัน พรรณราย **อำลาแล้ว พ่อหลวง จากทรวงลูก ความพันผูก แน่นหนัก มิหักหาย ยังซาบซึ้ง ตรึงอยู่ คู่ใจกาย ตราบชีพวาย จงรัก และภักดี **ตั้งแต่จำ ความได้ ในชีวิต เห็นพ่อคิด หนทาง สร้างสุขี ให้แก่เหล่า ปวงหล้า ทั่วธานี มิเคยมี วันหยุด สู้สุดใจ **ครบถิ่นแคว้น แดนดง ทรงประพาส สร้างโอกาส ลืมตา หน้าสดใส ถ้วนทุกคน บนผืน แผ่นดินไทย มีกินใช้ พออยู่ รู้พอเพียง **จะขอเดิน ติดสอย รอยพระบาท บรมนาถ สอนสั่ง สุรเสียง ฝังสำนึก จิตใส่ ไม่โอนเอียง หรือหลีกเลี่ยง หลักคิด พินิจตรอง **ธ จากแล้ว ลาล่วง สู่สรวงศานต์ ทิพย์วิมาน สุขาวดี มิมีสอง ลูกได้กราบ ท่านแล้ว พระแก้วทอง ขอสนอง น้อมนำ ทำความดี. ..........*-*...........

กลอนบทนี้ประพันธ์ขึ้นเมื่อได้เข้ากราบพระบรมศพ
ณ.พระที่นั่งดุสิตมหาประสาท วันนี้คนมามาก
ข้าพเจ้าเข้าแถวรออยู่ สิบชั่วโมงซึ่งนับได้ว่านาน
แต่มีความสุขล้นหัวใจที่ได้มา ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเลย
และมีความภาคภูมิใจยิ่ง ที่ได้เกิดมาในรัชสมัยของท่าน.

สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า นามปากกา "เริงอักษร" ประพันธ์
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐