ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

.....คนที่ใช่...ได้แต่มอง.......

...รู้จักกันวันที่ฟ้าสีหม่น
หยาดสายฝนพร่างพรมลมหนาวสั่น
หลบเม็ดฝนหล่นพราวขาวโพลนพลัน
ลูกเห็บมันหล่นเพียงแผ่เรียงราย

...ตาสองตาพานพบแล้วสบพักตร์
เกิดนึกรักปักใจไม่แหนงหน่าย
เพียงครั้งแรกเธอเคียงดูเอียงอาย
เพลงรักร่ายมนตรากว่ารู้ตัว

...รักครั้งแรกดวงจิตคิดว่าใช่
ประตูใจเปิดออกบอกไปทั่ว
หัวใจเพียงสร้างฝันสั่นระรัว
คนนี้ชัวร์เพียงชอบตอบโจทย์ใจ

...แต่ความสุขเลือนหายคล้ายฟ้าฟาด
เพียงผิดพลาดพอรู้คู่เคียงใหม่
เธอมีคู่เคียงกันฝันจึงไกล
คนที่ใช่ควรแคร์ได้แค่มอง

...เสียดายมาช้าไปใช้ความคิด
รักไร้สิทธิ์สายตาอย่าแตะต้อง
ฝันชั่วคราวร้าวใจได้แค่ลอง
มีเจ้าของไม่บอกเหมือนหลอกกัน...

อุทัย มีสีสรรพ์