ต่อไป →

[พงศภัค]

                                                                ค่ำคืนหวน ครวญคร่ำ ย่ำดวงจิต           นอนครุ่นคิด รำพึง คะนึงหา
                                                                ถึงเหตุการณ์ ผ่านพ้น จนลับตา     พร่ำพรรณนา พลั้งพลาด วินาศไป
                                                                  นึกทบทวน คะนึง ถึงตีสอง             ตามครรลอง หมกมุ่น ขุ่นไฉน
                                                                  สติกลับ ยับยั้ง อย่างว่องไว                ปล่อยหทัย ให้หลับ กับพระธรรม

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..มีอะไร ให้คิด จิตหมองหม่น
กระวาน-วน เรื่องที่ เหมือนขี้ผง
จงตั้งมั่น หวั่นไย ใจมั่นคง
สลัดปลง หลับตา อย่ากังวล