You are here: Khonphutorn.com - แหล่งข้อมูลของคนไทยกระทู้เมื่อเร็วๆ นี้
หน้า: 1 ... 7 8 [9] 10
 81 
 เมื่อ: 08 สิงหาคม 2567, 12:33:26 PM 
เริ่มโดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า - กระทู้ล่าสุด โดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า
1668

 82 
 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2567, 05:18:54 AM 
เริ่มโดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า - กระทู้ล่าสุด โดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า
← กลับไปหน้า 1   ♥

 83 
 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2567, 05:17:05 AM 
เริ่มโดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า - กระทู้ล่าสุด โดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า



...1...เธอบอกว่า...แค่สมมุติ โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...2...เช้าชื่น โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...3...ช้ำชอก โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...4...อย่าคาดหวัง โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...5...10 วิธี คลายเครียด โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...6...สูงก็จะสู้ โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...7...ไม่ต้องรอ โดย น้องจ๋า  น้องจ๋าจ้า

...8...[tt=]

...9...[tt=]

..10..[tt=]

..11..[tt=]

..12..[tt=]

..13..[tt=]

..14..[tt=]

..15..[tt=]

..16..[tt=]

..17..[tt=]

..18..[tt=]

..19..[tt=]

..20..[tt=]



 84 
 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2567, 05:05:58 AM 
เริ่มโดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า - กระทู้ล่าสุด โดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า



 เธอบอกว่าแค่สมมุติ

..เพราะฉันเชื่อ ทุกคำ ที่พร่ำบอก
คงจะออก จากใจ ไม่เคยสุด
จิตสง่างาม ถามลง คงตรงจุด
คงรักคุด คำบอก ไม่หลอกลวง

..แล้วสุดท้าย ตีแผ่ "แค่สมมุติ"
ที่เศร้าสุด เขียนมา แต่ละช่วง
เพื่อให้กลอน น่าอ่าน ซึมซ่านทรวง
อย่ามัวห่วง คิดบ้า หาความจริง

                 น้องจ๋า

 85 
 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2567, 05:07:58 AM 
เริ่มโดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า - กระทู้ล่าสุด โดย น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า



      ครบ 12.  ปี  "คนภูธร"

..ผ่านไปแล้ว สิบสองปี เหมือนที่ฝัน
เรารังสรรค์ อักษรา มาหลากหลาย
อยู่รวมกัน อบอุ่น กรุ่นใจกาย
งานมากมาย กลั่นกลอน อักษรไทย

..ลิขิตเขียน เพียรหา เอามาเล่า
สุข-ทุกข์-เศร้า ก่อเกิด บรรเจิดไสว
มาวันนี้ "คนภูธร "โตก่อนใคร
เทียบเทียมได้ แนวหน้า ด้านกวี

..ให้ตราตรึง ถึงค่า ว่างามงด
วางแบบบท ฉันทลักษณ์ อักษรศรี
เราเดินหน้า มาจบ ครบสิบสองปี
เป็นเว็บดี ยิ่งใหญ่ คู่ไทยแลนด์

ครบรอบ 12  ปี ขอให้ "คนภูธร"จงเจริญ เป็นเว็บแนวหน้าตลอดไป

                                     น้องจ๋า
.


 86 
 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2567, 11:16:28 AM 
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร



 ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
.       (เล่ห์ไอรัก ๙)อวสาน

ภูธดลคนนั้นเดิมพันสูง
หวังจับจูงมุ่งจองตระกองไหล่
อยากแนบอกหมกตัวตามหัวใจ
จะดีไหมอุษาหันหน้ามอง

ขอคิดก่อนตอนนี้ดีหรือเปล่า
ขืนยอมเขาเร็วไปไร้สมอง
เล่นเชิงซ่อนย้อนหลังชั่งใจตรอง
เพื่อไม่ต้องเสียใจในกลลวง

จึงเอ่ยฝากปากพ้อขอคิดหน่อย
เรื่องใช่ย่อยเมื่อไหร่ใจยังหวง
เสียดายงานผ่านมาอย่าเพิ่งทวง
เวลาล่วงอีกหน่อยค่อยตอบคำ

นรกสวรรค์สรรสร้างทางเดินต่อ
คนที่รอที่รักมักถลำ
ดิ่งสุดห้วงห่วงหาพาระกำ
จะชอกช้ำหรือสุขลุ้นทุกที

อุษาคว้าหาเหตุเป็นเขตกั้น
ภูยึดมั่นจริงใจไม่ถอยหนี
ช่างปั่นป่วนล้วนทุกข์สุขไม่มี
ดวงฤดีเร่งเร้ากลัวเฉาตาย

สองปีผ่านนานมากจากวันนั้น
ภูร้องลั่นดีใจในที่หมาย
หุ้นที่เทรดเกรดอัพรับกระจาย
คาดว่าหลายร้อยล้านสำราญจริง

เสียงงองแงแอ้อ้อส่อเค้ายุ่ง
ภูสะดุ้งทันใดใจยุ่งยิ่ง
คว้าขวดนมข่มถือมือระวิง
เอามาอิงแก้มก่อนร้อนหรือเย็น

บรรจงป้อนอ่อนเบาเจ้าตัวน้อย
นอนยิ้มปรอยจ้องแป๋วแววตาเห็น
ร้องเพลงกล่อมหน่อมแน้มคืนแรมเพ็ญ
เสียงสั่นเป็นลูกนกตลกดี

อุษาโผโผล่มาคว้าไปอุ้ม
สองมือกุมกอดไว้ไวเร็วรี่
บอกแล้วว่าอย่าดังพลั้งทุกที
เดี๋ยวก็ตีให้หรอกบอกไม่จำ

ชีวิตคนบนโลกโศกหรือสุข
ย่อมมีทุกอารมณ์ผสมซ้ำ
คละเคล้าไปในนอกบอกทางนำ
ย่อมก้าวล้ำเวลาคราย้อนมอง

บริษัทชื่อหรูภูอุษา
สองคนคว้าหลักชัยวิไลผ่อง
ให้เกียรติ์กันหมั่นเติมเริ่มครรลอง
ชีวิตคล้องเคียงอยู่ได้คู่พลัน

เล่ห์ไอรักหักหลบจบตรงนี้
ขอให้มีสุขะหฤหรรษ์
แด่ผู้อ่านสราญรื่นทุกคืนวัน
แล้วเจอกันเรื่องใหม่ในบทกลอน.
.
              เริงอักษร
.

 87 
 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2567, 06:20:28 AM 
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร



    ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
.             (เล่ห์ไอรัก ๘)

เผลอนั่งจมห่มหมอกที่หยอกเย้า
นัยตาเศร้าซึมเหม่อเจอลมหวน
รักเจ้าเอยเย้ยหยันให้รัญจวน
ใจปั่นป่วนหมดแล้วทุกแนวรอย

มีผ้าหนามาสุมคลุมหัวไหล่
กรุ่นกลิ่นไอโอบอิงยากชิงถอย
เหลือบตามองจ้องหน้าพาเลื่อนลอย
ดาวเป็นร้อยกลางฟ้าไยพร่าพราย

น้ำใสใสไหลหล่นบนผิวแก้ม
แกล้งกระแอมรีบเช็ดสะเก็ดสาย
มิให้หยดรดรินกลิ่นความอาย
หนาวคลี่คลายกลับร้อนย้อนทางกัน

จะทิ้งงานสานรักก็หนักจิต
คล้ายถูกพิษหล่นหลากจากสวรรค์
พรูกระหน่ำย้ำโจทย์ด้วยโทษทัณฑ์
จะฆ่าฉันหรือฟ้าบ้าจริงเอย

จะเลือกเขาเหงาใจคงได้หาย
จะเลือกงานนั้นกายหน่ายเหลือเอ่ย
จะเลือกจองสองข้างเหมือนอย่างเคย
จะเลือกเลยจนจิตคิดเรื่อยไป

สุภาษิตติดปากจากโบราณ
มิเก่ากาลเกินมองโปรดตรองใหม่
ขืนหวังน้ำบ่อหน้าย่อมช้าไป
คว้าเอาไว้เถิดหนออย่ารอนาน

ภูธดลกลรักตระหนักอยู่
ไม่ลบหลู่นิยามตามคำขาน
เดินหน้าพลันทันเที่ยวอย่างเชี่ยวชาญ
กลัวนงคราญเกินจุดที่หลุดมือ

มิลืมหลงตรงประเด็นเช่นใจบอก
เร่งกระฉอกตอกย้ำคำใสซื่อ
ว่าเรื่องหลักชักพามาก็คือ
รักคนชื่ออุษากว่าสิ่งใด

กิจการผ่านมาเป็นหน้าฉาก
คำจากปากดูนิดผิดมากไหม
ที่ชายหนึ่งซึ่งรักเกินหักใจ
ยอมคุณได้ทุกทางวางชีวิน

แม้ภูผากล้าแกร่งแข็งดั่งเพชร
โดนหยดเม็ดฝนพรำกระหน่ำหิน
ทนได้นานกาลกัป รับหยาดริน
จะไม่บิ่นบ้างหรือดื้ออย่างไร.
.
            เริงอักษร
.

 88 
 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2567, 04:03:06 PM 
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร
        
   

               ทับทิมอิ่มสี

    ทับทิมสีอิ่มส้ม         กลมดอก
ปลายแยกเกสรงอก     กลับข้น
ถึงยามผ่าเปลือกปอก   ออกแผ่
         เห็นแน่เมล็ดล้น            กว่าร้อยรายเรียง.

             เริงอักษร

  

 89 
 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2567, 07:12:42 PM 
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร




    ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
.             (เล่ห์ไอรัก ๗)

♡มีเรื่องหนึ่งพึงบอกนอกจากงาน
อยากจะสานไมตรีดีต่อผม
คิดด้วยใจไหวหวั่นพรั่นอารมณ์
ใช่หักคมเฉือนหน้าน้ำตาริน

♡ตอบคนงามตามตรงคงไม่สาย
งานหลากหลายส่วนมากยากกว่าหิน
คุณอุษาหาวางเส้นทางบิน
สำเร็จสิ้นทุกครั้งไม่พลั้งเลย

♡จะเป็นเกียรติ์มากครับหากรับปาก
หรือจะอยากคิดตรองมองเฉลย
ขอเพียงว่าอย่าเชือนเบือนละเลย
เรื่องเปิดเผยในนอกไม่หลอกลวง

♡อีกข้อหนึ่งซึ้งเหมาะจำเพาะผม
เพราะชื่นชมชอบใจอย่างใหญ่หลวง
ตกหลุมรักตระหนักแน่แม่พุ่มพุ่มพวง
จึงมาทวงความฝันอันวาดวาง

♡จะขอบอกตรงตรง ณ.ตรงนี้
ทุกสิ่งที่ทำไปอย่าได้หมาง
หรือมืดหม่นจนต้องหมองระคาง
คำเอ่ยอ้างจริงแท้จงแน่ใจ

♡แม้นมิจับรับงานสานเสนอ
ก็อย่าเผลอทิ้งผมจมรอยไหม้
จนขาดขั้นสะบั้นรักหักห่างไป
ดวงหทัยขอมอบเพราะชอบคุณ

♡เอาละซี..อุษาจะว่าไง
เธอหวั่นไหวหรือเปล่าเงาคิดครุ่น
ในสายหมอกหยอกอ่อนซ่อนละมุน
ใจที่ขุ่นเคลิบเคลิ้มหรือเติมไฟ

♡เฝ้านั่งคิด คิด คิด จิตวกวน
เราจะสนเรื่องงานอีกนานไหม
ทุกวันนี้ที่ผิดสะกิดใจ
ทิ้งรักไกลเหินห่างร้างเศร้าตรม

♡แล้วจะทำฉันท์ใดกระไรนี่
จนป่านนี้ความทุกข์รุกขื่นขม
จะตอบรับกลับไปไม่น่าชม
ได้แต่จมห้วงลึกนึกหาทาง

♡งานทุกครั้งยังจบพบสิ่งแก้
งานนี้แย่แน่เราเศร้ามิสร่าง
นั่งตาโรยโหยอ่อนถอนใจพลาง
ไม่อยากค้างคาคมอารมณ์รวน.
.
                เริงอักษร
.



 90 
 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2567, 10:18:17 AM 
เริ่มโดย เริงอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย เริงอักษร



    ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
.             (เล่ห์ไอรัก ๖)

♡ดั่งฟ้าฟาดสาดเปรี้ยงเกินเลี่ยงหลบ
อุษาพบข้อโกรธโทษมหันต์
จะแก้ตัวกลัวจริงทุกสิ่งอัน
แย่แล้วฉันงานนี้มีอุทรณ์

♡ขื่นสำลักคลักคอพอสังเขป
ใช้ความเทพทันควันกลั้นไว้ก่อน
ทำเยือกเย็นเห็นท่าคนหน้างอน
อย่าใจร้อนนะจ๊ะอธิบาย

♡ก็รีบบอกออกมาอย่าช้าที
ทำอย่างนนี้รู้ไหมใครเสียหาย
โดนจับได้ไร้ค่ามันน่าอาย
ลูกผู้ชายหน่อยครับยอมรับมา

♡เรื่องมันยาวคราวนี้ที่ถูกถาม
จะสาวความยากแท้แก้ปัญหา
นั่งก่อนครับรับฟังตั้งอุรา
ใช้ความกล้าสุดสุดหยุดอารมณ์

♡มาดินเนอร์กันก่อนอ้อนอุษา
ส่งสายตาขอไปใจขื่นขม
จะบอกความตามจริงไม่กลิ้งกลม
ทุกปุ่มปมโจ่งแจ้งแถลงการณ์

♡อุษามองจ้องตาพาไหวหวั่น
ชำเลืองพลันถอนใจในโวหาร
สงบจิตคิดตรองมองอยู่นาน
สั่นสะท้านภายในทำไงดี

♡ทรุดตัวนั่งชั่งใจใช้สติ
อ่อนแล้วซิใจเอยเลยหน้าที่
ห่วงแห่งรักชักนำย้ำทุกที
ชายคนนี้หวังจองเกินหมองเมิน

♡ทานน้ำก่อนนะครับจับแก้วส่ง
เรื่องผิดตรงผมเองเร่งกล่าวเกริ่น
ล้วนทำไปใช่ห่ามตามใจเพลิน
หากล่วงเกินขออภัยในท่าที

♡ผมโดนญาติทางบ้านให้ควานหา
คนจะมาบริหารช่วยงานที่
บริษัทในเครือเพื่อดูดี
คัดคนมีฝีมือคือแนววาง

♡วุ่นวายหนักลักลอบเพราะชอบคุณ
อยู่เป็นทุนนานเนิ่นเกินหนีห่าง
จึงซ้อนกลวนมาหาลู่ทาง
ทาบทามจ้างคนดีอย่างมีนัย

♡เรื่องจะมั่วหัวก้อยละห้อยหา
หรือจะคว้าคนงามตามคิดไหม
อ่านต่อตอนซ่อนรักสลักใจ
ภูจะได้อุษาหรือคว้าลม.
.
                   เริงอักษร
.


หน้า: 1 ... 7 8 [9] 10