ต่อไป →

[เริงอักษร]

..สองคืบ สี่ศอก.. **อันรูปรส กลิ่นเสียง เพียงกาบนอก มิอาจบอก เนื้อใน ใสหรือขุ่น แค่มองสวย รวยหล่อ พอเป็นทุน ใช้เกื้อหนุน นำพา เวลาเจอ **อย่าคิดกลุ้ม ลุ่มหลง ปลงเสียเถิด คนเราเกิด แล้วตาย ง่ายเสมอ ทั้งสูงต่ำ ดำขาว สาวอย่างเธอ แม้นหนุ่มน้อย พลั้งเผลอ ละเมอไป **ถึงวันดับ ลับลา คราชีพหยุด ต้องสะดุด บรรลุ อายุขัย มีเงินทอง กองลาน บานตะไท ช่วยมิได้ สักครั้ง ทนยั้งยืน **ยาวสี่ศอก ตอกข้าง กว้างสองคืบ ขอบลังหลืบ วางลาด ไม่อาจฝืน ใช้นอนรอ งอร่าง กลางไฟฟืน ชั่วข้ามคืน เป็นคลี ธุลีดิน. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๙ เมษายน ๒๕๖๐