ต่อไป →

[เริงอักษร]

..รอเธอหันมา.. **ใครมิเคย เฝ้ารอ ก็ไม่รู้ ช่างอดสู หัวใจ ร้ายเหลือที่ ได้แต่หวัง นั่งลุก ทุกนาที แรงเคยมี พลันลด จวนหมดลง **จะต้องรอ เท่าไหร่ ในคืนค่ำ ล้วนตอกย้ำ ปางตาย ใฝ่ลุ่มหลง ทุกยามเย็น เยือกจิต คิดพะวง หลับยังปลง มิได้ ให้รันทด **เหมือนภาพหลอน ย้อนซ้ำ ทำให้คลั่ง ไม่เห็นจริง สักครั้ง ดังใจจด ท้อเสียยิ่ง ชิงชัง เป็นดั่งมด ที่ต้องอด ลิ้มพวง มะม่วงงาม. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๐

[เริงอักษร]