ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

ใช้แม่กนสัมผัส รับ-ส่ง...ตลอดสำนวน

♥

เขียนสื่อสารสร้างสรรค์กลั่นอักษร
เป็นบทกลอนก่องแก้วเจื่อยแจ้วหวาน
จิตเอิ่บอาบฉาบศิลป์จินตนาการ
วางบนลานเรือนรักสักสำนวน

ขอเรียนเชิญเดินคล้องพี่น้องเพื่อน
มาย่องเยือนเยี่ยมนั่นอย่าผันผวน
จะล้อหลอกหยอกอำตามกระบวน
หรือคร่ำครวญคลี่คลายระบายจินต์

ท่วงทำนองร้องรำระบำฟ้อน
ทุกท้ายตอนต่อจับประดับสิ้น
ใช้แม่กนวนเวียนเขียนระบิล
ให้คล่องชินช่ำชองครรลองยล

มาเถอะนะมะมาอย่าช้านั่น
เถิดช่วยกันเปิดแจ้งแสดงผล
ลั่นกลอนหวานสานฝันประชันชน
ร่วมหอบขนร้อยเก็บให้เว็บรวน*

Sasin




 

:* เสียงซ้ำ บ.2...หาทางลงไม่เจอ5555

[เริงอักษร]

**ชวนกันขาน ชวนกันขน ซนกันวุ่น
แสนวันคุ้น หมื่นคืนหาญ เนิ่นนานหวน
วอนสอนแผน สั่นผวน ทวนสำนวน
พรั่นจินต์ล้วน ป่วนปั่น ถลันคลาน

**เจริญอ่าน เขียนอ้อน เป็นกลอนศิลป์
สะท้านริน สานศร ว่อนผสาน
ระคนคั้น คลื่นแหน แสนสราญ
สนสนาน ยื่นเยียน เพียรจนเพลิน.

...เขียนหนุกๆกันนะคับ...

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

กลอนหวานหวานขานขับขยับหมุน
รับอรุณวันศุกร์ สุขเกินเกริ่น
ไล่ความเศร้าโศกาอุราเยิน
ควงแขนเดินสดใสในวัยควร

แสงรพีคลี่แล้วแนวยอดสน
จากเบื้องบนเบนส่งลงพาดสวน
หมอกเคล้าคละละอองต้องผิวนวล
เปิดคอมพ์ทวนสำรวจตามตรวจทาน

สติฉันนั้นคล้ายชายฟากโน้น
นั่งห้อยโหนรินร่ายบ้าฉายฉาน
เรากินยาประทังมาตั้งนาน
ยังอาการทรุดทรงคงยากคืน

Sasi

 

[สาครินทร์ หิรัญเดช]

[ศศิ อักษราศรม]

ก็ไม่อยากกินข้าวเรากลัวอ้วน
พยาธิกวนนี่ล่ะยากจะฝืน
มันแห้งโหยโรยแท้แม้นั่งยืน
สามจานกลืนกินหลามทุกยามเย็น

 

[เริงอักษร]

**ไม่ต้องอด ไม่ต้องงด เรื่องอาหาร
กินเมื่อไหร่ สุขสราญ ผ่านทุกข์เข็ญ
ชงน้ำดื่ม กินได้ คลายลำเค็ญ
หายเห็นเห็น เป็นยา เมื่อวานซืน

**ยาอายุ วัฒนะ หนึ่งขนาน
กินแล้วตื่น ชื่นบาน พลันกลับฟื้น
กาลเวลา ล่วงลับ กระชับกลืน
ชีพยั่งยืน สวยสด โปรดรับทาน

**หัวมงกุฎ ท้ายมังกร ร่อนแล้วป่น
กะลีผล ค้นหา มาผสาน
เคี่ยวจนแห้ง แล้วตาก หนึ่งวันวาร
กินไม่นาน ตายแน่ นะแม่คุณ.

..ลองหามากินดูนะคับ ฮิ ฮิ..

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

คุมสติมิอยู่ดูลักลั่น
ยักแย่ยันกังเก้หัวเซหมุน
มือรีบคว้ายาดีที่เตรียมตุน
ผู้ใจบุญแบ่งช่วยยามป่วยตน

ตั้งนโมแผ่จิตอธิษฐาน
ขอจงผ่านมืดมิดจิตหมองหม่น
หวังยานี้กินไปหายทุรน
และจงดลปีใหม่ ได้ลงคาน

Sasi

 

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..ลงมาเถิดยาหยีพี่จะรับ
โค้งคำนับเชิญลงตรงบ่าฉาน
พาขี่คอล่อท่าอย่ารำคาญ
ยัยหน้าบานมัวงงลงมาเลย


 

[ศศิ อักษราศรม]

ตกตะลึงพึงเพริดเตลิดขวัญ
โอ..นี่ฝันหรือจริงหญิงตื่นเต้น
เอาละวะครานี้มิเลือกเฟ้น
กระโดดเผ่นโผตรงลงจากคาน

ไม่รอลงบันไดใจรุ่มร้อน
เกาะคออ้อนอิงเอ่ยเปรยคำหวาน
ทำไมมาล่าเล่าเหงาตั้งนาน
เคาะกบาลทักทายหมายฝากจินต์

Sasi

 

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..ถึงสะดุ้งพุงแฟบแหนบหักหัน
คอของฉันเกือบยุบฟุบกับหิน
แม่โฉมยงลงคานพาลพังภินท์
กว่าเหยียบดินเกือบไม่รอด ลอดกัดฟัน

..เบาหน่อยนะจะตายวายวอดสิ้น
คางแหว่งวิ่นหูแทบหลุดสุดแสบสัน
แค้นใดมาอย่าถึงตาย ไว้ชีวัน
คงกดดันอยู่บนคานนานเหลือเกิน


 

[ศศิ อักษราศรม]

 

ทรุดลงนอนแอ้งแม้งแรงโดดด่วน
ขดตัวม้วนเป็นหอยฟันห้อยเหยิน
วอนอย่าโกรธโทษทีดีใจเกิน
ลืมประเมินน้ำหนัก..ด้วยรักตัน

กว่าเจอะคู่อยู่คานซะนานเนิ่น
จะขอเพลินควงชายให้สุขสันต์
ที่ผ่านพลาดขาดแคลนทดแทนทัน
ทั้งคืนวันอ้อนคุณใหม่ไม่ทำกิน

Sasi

 

[ศศิ อักษราศรม]

ตีสี่กว่ากาไก่วิ่งไล่ต้อน
ตื่นจากนอนเป็นกิจนิจสิน
แสงสีทองส่องแทรกแหวกเมฆิน
ใจแหว่งวิ่นเริ่มลามตามบั่นทอน

ทนเดียวดายกายหนาวอกสาวสวน
เย็นลมหวนแทรกสอดกอดเพียงหมอน
ผ้าห่มคลุมสุมกายคลายร้าวรอน
ใจแปนปอนแปลบปร่าฝ่าทุกข์ทน

ไร้อาทรจากใครไหนหยิบยื่น
ไม่เคยชื่นฉ่ำรักเพียงสักหน
ทุกวันย้ำสำรวจตรองตรวจตน
เรามันจนจำเจียมไม่เทียมทัน

จึงอยู่อย่างผู้พ่ายบ่ายหน้าเพื่อน
ดุจคนเถื่อนท้อพักยึดหลักมั่น
ตามยถาป่าดงพงไพรวัลย์
หลบสีสันวิปริตจิตคนรวน

Sasi

 

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..ใครคิดร้าย ให้ศิ  นี้ปวดแสน
ทนแร้นแค้น นอนซม ตรมกำศรวล
ต้องดายเดียว เหี่นวห่อ หนอเนื้อนวล
อย่าเรรวน มากับใหม่  ป่ะ..ลงคาน

[ศศิ อักษราศรม]

 

อากาศกรายลายเผยเลยนั่งบ่น
ใจทุรนเนืองเนืองเรื่องสังขาร
ถ้ามีสิทธิ์ชิดใกล้ได้พบพาน
เกิดอาการเกรงนักทางรักคลอน

ชวนลงคานตะพึดฮึดจริงนั่น
พาใจสั่นชอบกลจนสังหรณ์
เฒ่าทหารพานเห็นเผ่นจากจร
เสริมกายก่อนให้หรูกลัวรู้ทัน

Sasi

 

[ศศิ อักษราศรม]

เริ่มชราตามัวมั่วขีดเขียน
สมองเพี้ยนหูอื้อมือไม้สั่น
ผมดอกเลาขาวบางร่วงฟางฟัน
ต-รดทั้งวันว่างจิตคิดวกวน
 
อากาศหนาวเข้ากล้ำลำบากแสน
ปวดชาแขนกาแฟขาใบหน้าหม่น
ตะคริวจับทับเส้นเน้นทุรน
ผิวกร้านย่นยู่ย่างตามร่างเรือน

จำตัดใจจรจากขอพรากถอน
แม้ชอบกลอนยิ่งนักและรักเพื่อน
สารพัดขัดแย้งแสดงเตือน
ขยับเขยื้อน แต่ละทีสี่ขาคลาน

กายมิคล้ายครั้งก่อนตอนยังรุ่น
เดี๋ยวนี้ขุ่นเขรอะเปื้อนเหมือนหมดถ่าน
ใช่ลอยแพแชเชือนละเรือนชาน
ได้สักล้านอัพกาย...หายย้อนคืน

Sasi