ต่อไป →

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

น้ำท่วม

** ฟ้าพิโรธโกรธเกรี้ยวน้ำเชี่ยวหลาก ฝนตกมากน้ำไหลบ่าท่วมนาไร่ ทั้งบ้านเรือนทรัพย์สินต้องวอดวาย สัตว์เลี้ยงตายเกลื่อนกลาดอนาถใจ ** เวรกรรมใดใครหนอมากลั่นแกล้ง เดี๋ยวแห้งแล้งเดี๋ยวน้ำมาน้ำตาไหล เทวดาหรือมนุษย์ภูตผีไพร ที่จงใจมาทำร้ายให้ล่มจม ** ไร้ที่นอนสิ้นเสื้อผ้าขาดอาหาร น้ำท่วมบ้านเคยอาศัยใจขื่นขม แสนเจ็บปวดรวดร้าวสุดเศร้าตรม ทุกข์ระทมใจหม่นหมองนองน้ำตา ** ได้โปรดเถิดโปรดหยุดคิดสักนิดหนึ่ง จงคำนึงถึงผลร้ายทำลายป่า น้ำจะท่วมฝนแล้งแห้งติดตามมา โปรดจงอย่าเห็นแก่ตนจนเกินการ ** จงมาเถิดมาช่วยกันปลูกพันธุ์ไม้ เพื่อรักษาป่าไว้ให้ลูกหลาน ได้ภูมิใจบรรพบุรุษนานเท่านาน ว่าไม่ได้ล้างผลาญแผ่นดินไทย

กัลปังหา  ดอกไม้แห่งท้องทะเล
บ้านกัลปังหา

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

น้ำท่วม ดีกว่าฝนแล้ง

[เริงอักษร]

**ป่ามีน้อย น้ำพลอยหลาก จากที่สูง
รากยางยูง น้อยสาน ทานไม่ไหว
น้ำจึงท้น ล้นหลาก ลำบากใจ
แล้วไฉน ไม่รักป่า น่าเสียดาย

**ถ้าป่ายั้ง คนย่อมอยู่ อย่างมีสุข
ในถ้วนทุก ถิ่นไท้ ไม่เสียหาย
แต่ป่าลด หมดสิ้น ดินทะลาย
อาจวอดวาย ถ้าไม่หยุด ขุดถอนโคน.

..........*-*..........

เริงอักษร