ต่อไป →

[พรระวี]

ชมิ้นเดียวดาย


ร่อนท่องเที่ยวเดียวดายกรายทุกถิ่น
ไร้ที่กินขาดที่พักเป็นหลักแหล่ง
ทั่วพนาโบยบินแทบสิ้นแรง
หมดสีแสงสนธยาหาที่นอน

ซุกพุ่มไม้แฝงเร้นเป็นที่พัก
เหนื่อยกายหนักโรยล้ามาพักผ่อน
เจ้าขมิ้น...เดียวดายในดงดอน
ยามเกาะคอนขาดคู่อยู่เคียงกาย

แพรวดาวแจ่มแต้มฟ้านัยน์ตาตื่น
ชุ่มโชกชื้นน้ำค้างพร่างเป็นสาย
พริ้วลมดึกหวิวไหวไล้เรือนกาย
แทรกฝันร้ายหวั่นไหวในนิทรา

วังเวงในไพรพฤกษ์คราดึกดื่น
หลับแล้วตื่นตระหนกอกสั่นพร่า
จวบสีทองสาดพุ่งรุ่งทิวา
ไกวปีกพาร่างเหินเข้าเนินดง.

พรระวี