ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
เขียน:จระเข้ฟาดหาง
กำหนดท้ายวรรค ของทุกวรรคให้เป็นวรรณยุกต์โท
ข้อควรระวัง เสียงผิด
มีเสียงตรีในรูปวรรณยุกต์โทให้ดูนิดหน่อยจ้า^คลิก
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

สุดเสกสรรพรรณนามาเรียงร้อย
ช่างฝืดกร่อยสมองมิผ่องแผ้ว
คงขืนแค่นเขียนไปไม่ได้แล้ว
ไม่มีแววแน่นอนในตอนนี้

จารจดจ่อคอตกอกคับข้อง
วางแบบต้องกลายกลบลบป่นปี้
หรือว่าเราเข้าขั้นนับวันซี้
หงุดหงิดถี่ใจลอยพลอยอ่อนล้า

เลยตั้งจิตคิดขบมิหลบลี้
คนชัยศรีไม่แหยงต้องแกร่งกล้า
เลิกหวั่นไหวใจฝ่อ มิรอช้า
รีบรักษาตนตัวไม่มัวท้อ

ยาวิเศษเทศไทยจ่ายไม่อั้น
จะสูดดมอมควันยันยาหม้อ
ถึงหมดเบี้ยเสียอัฐมิตัดพ้อ
เพียงแค่ขอใจกายโรคหายเร้น

เวลาผ่านผันไปใจเริ่มร้อน
โรคบั่นทอนจิตใจไม่ตื่นเต้น
พึ่งสปาประจำคลำนวดเฟ้น
มิว่างเว้นเค้นคลึงดึงตัวเนื้อ

ทำไฉนไม่สร่างจางโรคร้าย
จึงสุดท้ายจารกลอนขอวอนเกื้อ
ท่านใดมีวิชา+ยาฆ่าเชื้อ
โปรดช่วยเหลือเถิดหนอฉันขอซื้อ

Sasi

[เริงอักษร]

**มิใช่หมอ หล่อดี ที่เก่งล้น
เป็นเพียงคน บ่นอ่าน หาญกล้าดื้อ
อันวิชา หาได้ ไม่ต้องซื้อ
อยู่ที่ถือ รื้ออ่าน ทานทวนเน้น

**เป็นหลายโรค โศกสด สลดถ้วน
นั่งคำนวณ หวลหา หนังตาเต้น
ยาอะไร ใช้พอ ต่อโรคเร้น
เพื่อจะเคล้น ฆ่าเชื้อ ที่เหลือร้าย

**ไม่ต้องกิน ต้องทา พาปวดท้อง
เพียงแค่มอง อักษร ตอนถึงป้าย
ไม้โทอ้าง อย่างคำ ประจำท้าย
ก็คงหาย คลายหมด ปลดทุกข์ล้วน.

..ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วยคับ..
..ไม่เก่งภาษาไทย ตกมาตลอด ฮิ ฮิ..

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

ทำตามที่พี่บอกมิยอกย้อน
ทั้งวันออนตลอดจอดทั่วถ้วน
ทุกเรือนชานจารจดกลอนสดล้วน
เสียงเริ่มห้วนแหบพร่าใกล้จะซี้

ทั้งพารายาดมแถมอมด้วย
แทบจะม้วยตกเหงื่อเมื่อตะกี้
ลมจับเอาเข่าอ่อนนอนขาชี้
ไม่เห็นพี่มาช่วยเกือบม้วยแล้ว

Sasi

 

[ครภูธน®]

๏ จัดไปตามความสาวนำกล่าวชี้ “ช่วยฉันที” ขานทักคมสลักแก้ว เดินตามกลบังเกิดเพริศคำแพร้ว เรียงบนแนวธรรมเนียม..ประสาเรี่ยมเร้ ๏ เพลงอักษรร่อนกรายจากปลายฟ้า รินบำเรอเลอค่าเรียก “จระเข้ ฟาดหาง” พจน์หยดหยาดโยกโย้เย้ เพียงกล่อมเห่ลานหอม..บอกพะยอมครั้น                               คอนพูธน®

[เริงอักษร]

**มีเพื่อนกลอน นอนอ่าน สราญล้วน
มีเพื่อนชวน ทวนคำ จำยาวสั้น
มีเพื่อนร่วม เรียงร้อย มิคอยรั้น
มีเพื่อนผัน อ่านสอน กลอนเก่งกล้า

**เคยดุ่มเดิน เดียวดาย คงไม่แล้ว
เคยคลาดแคล้ว แววพบ ประสบหน้า
เคยงงงม จมปลัก หนักแรงล้า
เคยถลา คราไถล เพราะไม่พร้อม

**ขอต้อนรับ ขับสู้ ชูธงให้
มาร่วมใช้ คลายผ่อน กลอนเกลาห้อม
ห่มดวงจิต ชิดเชย เอ่ยคำล้อม
จะคอยน้อม ถนอมสู่ คนภูธร..จ้า.

..........*-*..........

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

๏ จัดไปตามความสาวนำกล่าวชี้ “ช่วยฉันที” ขานทักคมสลักแก้ว เดินตามกลบังเกิดเพริศคำแพร้ว เรียงบนแนวธรรมเนียม..ประสาเรี่ยมเร้ ๏ เพลงอักษรร่อนกรายจากปลายฟ้า รินบำเรอเลอค่าเรียก “จระเข้ ฟาดหาง” พจน์หยดหยาดโยกโย้เย้ เพียงกล่อมเห่ลานหอม..บอกพะยอมครั้น                               คอนพูธน®

ขอสัญญา"ศศิ"จะมิล้า
เสาะสรรหาจารจัดไม่อัดอั้น
ขอสู้ศึกฝึกปรือมิดื้อรั้น
จะฝ่าฟันอุปสรรคถักเรียงร้อย

กลบทเสือสิงห์กระทิงช้าง
หรือเก้งกวางเชิญก่อจะต่อถ้อย
จะจดจ่อจิ้มยันวันคืนคล้อย
น้ำลายย้อยเปื้อนเปรอะ...เชอะไม่ท้อ

Sasi

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..กลอนอะไร ไม่ถนัด จัดมาให้
ไม้โทใช้ ไว้หลัง ใช่ข้างหน้า
เขียนแล้วเงย เอ่ยบ่น บนฟากฟ้า
ดวงดารา อยู่ไหน ไยไม่ซี้

..ลองสักครา ถ้าผิด ติดตรงโน้น
ก็ไม่โดน มาทำ ซ้ำตรงนี้
นั่งเขียนไป ไม่ออก กรนคร่อกฟี้
พี่ศิสิ เขกหัว กลัวไม่พร้อม

..โอยจะบ้า น่าหลับ จับมาค้อน
ขอวิงวอน อีกที ตีวงล้อม
นั่งหน้าหงิก จิกงอ พอแกล้มกล้อม
เห็นทียอม โอดโอย โอ๊ยจะบ้า


555555   มั่วได้ใจ
ยากอะไรจนาดนั้น   คร่อก
พี่ศิ  ห้ามว่า หนูรู้ตัวว่าไม่ได้เรื่อง
ฮาาาาา

[ศศิ อักษราศรม]

**มีเพื่อนกลอน นอนอ่าน สราญล้วน
มีเพื่อนชวน ทวนคำ จำยาวสั้น
มีเพื่อนร่วม เรียงร้อย มิคอยรั้น
มีเพื่อนผัน อ่านสอน กลอนเก่งกล้า

**เคยดุ่มเดิน เดียวดาย คงไม่แล้ว
เคยคลาดแคล้ว แววพบ ประสบหน้า
เคยงงงม จมปลัก หนักแรงล้า
เคยถลา คราไถล เพราะไม่พร้อม

**ขอต้อนรับ ขับสู้ ชูธงให้
มาร่วมใช้ คลายผ่อน กลอนเกลาห้อม
ห่มดวงจิต ชิดเชย เอ่ยคำล้อม
จะคอยน้อม ถนอมสู่ คนภูธร..จ้า.

..........*-*..........

เริงอักษร

เปิดบ้านกลอนค่อนแคะแขวะแต่เช้า
คนงี่เง่างมงายคล้ายบ๊องส์บ้า
รอพี่ชายทายทักไยชักช้า
เดี๊ยะเจอะฝ่ามือหรอกบอกให้รู้

อย่าสำรวยนวยนาดยืดยาดโย้
รีบมาโผล่เชียวหน้าอย่าทำอู้
ไม่สื่อสารจารกลอนนอนคุดคู้
เดี๊ยะบ้องหูสักหน..โดนไม่น้อย...!~?

Sasi

 

[เริงอักษร]

 

**โดนคารม คมเฉาะ ช่างเราะร้าย
เมื่อวานพราย ร่ายคำ เหมือนน้ำอ้อย
วันนี้กลับ สับโขก โยกเป็นร้อย
ฟังแล้วน้อย ใจนัก ไม่ยักรู้

**โกรธใครมา กันเล่า เท้าเอวท้า
ให้โผล่หน้า โผล่ตา อย่ามาอู้
หาว่าเรา จับเจ่า เฝ้าคุดคู้
ใช่ปลาปู หนูหนอน นอนรูค้าง.

..........*-*..........

เริงอักษร

[ศศิ อักษราศรม]

..กลอนอะไร ไม่ถนัด จัดมาให้
ไม้โทใช้ ไว้หลัง ใช่ข้างหน้า
เขียนแล้วเงย เอ่ยบ่น บนฟากฟ้า
ดวงดารา อยู่ไหน ไยไม่ซี้

..ลองสักครา ถ้าผิด ติดตรงโน้น
ก็ไม่โดน มาทำ ซ้ำตรงนี้
นั่งเขียนไป ไม่ออก กรนคร่อกฟี้
พี่ศิสิ เขกหัว กลัวไม่พร้อม

..โอยจะบ้า น่าหลับ จับมาค้อน
ขอวิงวอน อีกที ตีวงล้อม
นั่งหน้าหงิก จิกงอ พอแกล้มกล้อม
เห็นทียอม โอดโอย โอ๊ยจะบ้า


555555   มั่วได้ใจ
ยากอะไรจนาดนั้น   คร่อก
พี่ศิ  ห้ามว่า หนูรู้ตัวว่าไม่ได้เรื่อง
ฮาาาาา

 

เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจแต่ตอนเช้า
เห็นสาวเจ้าทำตื่นยืนจังก้า
ท้าวเอวบ่นก้นห้อยย้อยระย้า
อะไรว้า..เสียงก้องห้องสะท้าน

รับพี่มาน่าจะรู้นะหนูน้อง
กลอนพี่ต๊องส์บวมบ้าบวกหน้าด้าน
ถ้าคิดผิดคิดใหม่จะไม่ค้าน
แต่ขอล้านไล่ออกได้ไม่บิดพลิ้ว

Sasi

 

 

[ศศิ อักษราศรม]

 

**โดนคารม คมเฉาะ ช่างเราะร้าย
เมื่อวานพราย ร่ายคำ เหมือนน้ำอ้อย
วันนี้กลับ สับโขก โยกเป็นร้อย
ฟังแล้วน้อย ใจนัก ไม่ยักรู้

**โกรธใครมา กันเล่า เท้าเอวท้า
ให้โผล่หน้า โผล่ตา อย่ามาอู้
หาว่าเรา จับเจ่า เฝ้าคุดคู้
ใช่ปลาปู หนูหนอน นอนรูค้าง.

..........*-*..........

เริงอักษร

ชื่นชมเชยชายเชียวเชี่ยวเชิงชั้น
ก่อกลอนกั้นเก๊งเก่งกลบเก้งก้าง
ครายเครียดคงครื้นเครงคืนเคว้งคว้าง
เรื่องแรมร้างร้อยเรียบเริ่มเรียงริ้ว

ยามยวนยั่วยุกยิกหยิกหยอกเย้า
เหินหาเหาห่างหายให้หอบหิ้ว
พิศพรรคพวกเพลิดเพลินพจน์พรายพลิ้ว
นั่งนับนิ้วโน่นนี้...นี่น่ะน้อง

Sasi

 

[เริงอักษร]

**ห่วงห่างหาย เหหัน ห่อนหาห้วง
ต้วมเตี้ยมตวง โต๋เต๋ เต้นไต่ต้อง
พร่างเพ็ญพราง พ่วงพี พาพวกพ้อง
เคลียเคล้าคล้อง คลองครา ค้างคบค้ำ

**เรียบเรียงร้อย รอยรื่น ริกระรี้
ปล่อยป่นปี้ เปล่าปอง ป้องปลุกปล้ำ
นางนวลน้อย นัวเนีย เนี่ยในน้ำ
ชื่นชมช้ำ ชวนช้อย ชม้อยช้าง.

...555 ปวดหัวหนึบๆ....

เริงอักษร