วณิพก
เปล่งสำเนียงเสียงร้อง ขับขาน
ความพิกลพิการ ยากไร้
แลกจากเมตตาทาน เพียงเศษ เงินนา
หวังแค่มายาไส้ ผ่านพ้นเพียงวัน
กรีดนิ้วพริ้วพรมไล่ สายซอ
วณิพกยาจกคลอ ค่ำเช้า
โลกมืดมิดสนิทหนอ กรรมเก่า
ร่อนเร่เหจากเหย้า คู่ไร้เคียงสมร
อดอยากจนยากไร้ เงินตรา
ลำบากหลากเหลือคณา อยากพ้อ
ทำกรรมสิ่งใดหนา วานบอก นาพ่อ
ช้ำชอกบอกสุดท้อ คืบใกล้ตายสูญ
บทเพลงบรรเลงซ้ำ โศกตรม
อ้อยอิ่งอิงระทม ไม่ครื้น
ชนสดับกับคำชม พอชื่น
กระทบเสียงจากพื้น ฉ่ำชื้นใจแสน
จนยากไม่บากหน้า ขอทาน
เอาบทคีตกานท์ แลกข้าว
ศิลปินจินตนาการ โลกบอด
พาชีพรอดหลีกร้าว รวดแล้งใจหมอง
คนมีหรี่ตาเย้ย ดูขยะ
มองว่ายากเกินจะ คบค้า
สังคมบ่มเทวะ มวลหมู่ จริงนา
จนกรากยากแบกหน้า เบียดสู้วิถี
วันปีย์
หมวดความบันเทิง
