ใยตะเกียกตะกายวุ่นวายนัก
หายศศักดิ์ประดับให้กับขรัว
หยุดโลภะละเขลาเลิกเมามัว
ที่เกลือกกลั้วกิเลสทุเรศพอ
สมณะชีพราหมณ์ที่พล่ามสอน
ตัดนิวรณ์ผ่อนกรรมกระทำก่อ
สิ่งที่หวังดั่งจินต์ถวิลรอ
อาจเป็นบ่อทุกข์ลาภแช่งสาปบาน
ได้บวชเรียนเพียรรู้อยู่แถวหน้า
มากพรรษาบาเรียนท่องเขียนอ่าน
สิ่งใดควรล้วนรู้ดูประมาณ
พึงอย่าซ่านเสียแก่จะแย่เอา
จะขึ้นจุดสุดสูงเพราะจูงชัก
จากพวกมักมากคิดด้วยจิตเขลา
ที่คอยเสาะเกาะหลังเหมือนดั่งเงา
ประดุจเหาเห็บหมัดจ้องกัดกิน
ควรมิควรส่วนตัวรู้ทั่วฟ้า
คดีพาให้หมองครองทรัพย์สิน
ผิดทางโลกโยกเบี่ยงเลี่ยงมลทิน
ศรัทธาสิ้นเชื่อมั่นล้วนบั่นตน
บริสุทธิ์ผุดผ่องจึงครองจ้าว
หากใสราวน้ำค้างกลางเวหน
ไร้ด่าทอครหาพาอับจน
ที่ฝูงชนต้านต่อเฝ้ารอดู
สังฆราชศาสน์พุทธสูงสุดสงฆ์
เป็นดั่งองค์ราชาเดินหน้าหมู่
รับเคารพนบน้อมพรั่งพร้อมพรู
ต้องเป็นผู้ไร้สิ้นมลทินดำ
วันปีย์
ขอขอบคุณภาพจาก อินเทอร์เน็ต
หมวดความบันเทิง
