ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

รุ่งอรุณ....ดา เอ นโดรฟิน

ดวงตะวันคืบคลานเข้ามา
ดาวเริ่มล้าโรยแรงเอ่ยปากบอกลา
มีร่องรอยจากธารน้ำตา
ที่เคยไหลลงมาไม่หยุดยั้ง

ความบอบช้ำเริ่มผ่อนคลายทรมานเริ่มจาง
ในท่ามกลางไออุ่นจากดวงตะวัน

คงยังอีกเพียงไม่นาน คงอีกเพียงไม่นาน
ฉันรอเรื่องราว ร้าวรานพ้นผ่าน
หวังว่าคงไม่นาน คงอีกเพียงไม่นาน
ร่องรอยน้ำตาจะลบเลือน
วันที่พบเรื่องปวดใจขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่ ที่คงสวยงาม

นานเท่าไหร่ที่ใจได้รอ
รอให้ฟ้ามืดมัวจะเปลี่ยนผ่านไป
คอยอดทนปลอบโยนหัวใจ
รอให้แสงวันใหม่สาดส่องมา

ความบอบช้ำเริ่มผ่อนคลายทรมานเริ่มจาง
ในท่ามกลางไออุ่นจากดวงตะวัน

คงยังอีกเพียงไม่นาน คงอีกเพียงไม่นาน
ฉันรอเรื่องราว ร้าวรานพ้นผ่าน
หวังว่าคงไม่นานคงอีกเพียงไม่นาน
ร่องรอยน้ำตาจะลบเลือน
วันที่พบเรื่องปวดใจ ขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่ ที่คงสวยงาม

คงยังอีกเพียงไม่นาน คงอีกเพียงไม่นาน
ฉันรอเรื่องราว ร้าวรานพ้นผ่าน
หวังว่าคงไม่นาน คงไม่ช้าไม่นาน
ร่องรอยน้ำตาจะลบเลือน
วันที่พบเรื่องปวดใจ ขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่ ที่คงสวยงาม

[share]

ร่ายสุภาพ

*  วันใหม่มี พระสัญญา      ทุกเวลา มีหวัง
มืดบดบัง มีแสง               สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร
ทรงอาทร ทุกเมื่อ             ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้
กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้         เมื่อสิ้นเสร็จงาน