ผืนดินแห้งแล้งฝนที่หล่นใส่
กลุ้มหัวใจนักหนาระอาอก
อากาศร้อนป้อนใส่ใกล้นรก
เหงื่อไหลซกหยดพร่างรดร่างกาย
มองคูคลองหนองน้ำย้ำวิกฤต
ไม่เคยคิดเคยเห็นเหมือนเช่นหมาย
แลเห็นตมหล่มหลุมคลุมกระจาย
ไร้ปลาว่ายแหวกน้ำเหมือนดำดิน
คว่าสบู่ถูตัวฝักบัวเปิด
มันบังเกิดใดหนาเหลือบตาผิน
น้ำมันไม่ไหลหลั่งดั่งเคยชิน
จะอาบกินอย่างไรช่วยไขที
อยู่คอนโดรโหฐานเลยงานเข้า
แล้วจะเอาน้ำใดที่ไหนนี่
รดราดตัวกลั้วคอให้พอมี
ผ่านวันนี้ไปได้อย่างไรกัน
หยิบน้ำดื่มปลื้มจิตติดครึ่งขวด
เทหมดรวดทุกหยดลงรดขัน
ล้างขี้ตาหน้าเช็ดสำเร็จพลัน
รีบผายผันร่างจ้ำไปทำงาน
แล้งเมื่อปีที่ผ่านสุดทานไหว
ชาวนาไร่ลำบากจนยากขาน
พาล่มจมห่มทุกข์ล้มคลุกคลาน
ข้าวที่หว่านพืชแปลงล้วนแห้งตาย
หวังจะรอดปลอดภัยในปีนี้
ฝนฟ้าดีทุกแห่งแล้งคงหาย
สิ่งที่คิดผิดหวังพังทลาย
ความโชคร้ายประดังโถมถั่งมา
วันปีย์
