ทุกข์ระทมตรมช้ำหลั่งน้ำตา
มองดูนาแล้งจัดวิบัติผลาญ
ข้าวลีบฝ่อรอฝนหล่นประทาน
เฝ้าบนบานเทพไท้ให้บรรเทา
หมดอาลัยตายอยากจากฝนฟ้า
ทั้งทุ่งนาเหลืองโพลนโดนแดดเผา
ห้าสิบไร่ได้หวังประทังเอา
ลงทุนเช่าทำกินพลิกดินทอง
ต้นฤดูหมู่ฝนหล่นตามกาล
แต่พอวารออกรวงทรวงกลัดหนอง
น้ำแห้งเหือดเดือดร้อนอ่อนใจมอง
เมล็ดข้าวพองกลับลีบบีบคั้นคน
แม้แต่นกยังเมินเกินเยียวยา
ข้าวทั้งนาแค่ฟางฝันห่างหน
หนี้สินงอกดอกงามลามท่วมตน
ที่สุดทนข้าวสารมาพาลจร
มองในโอ่งโล่งหมดอดข้าวแน่
ไม่เหลือแลกรอกหม้อให้พอผ่อน
กระหายหิวกิ่วท้องร้องอุทรณ์
จะวิงงอนผู้ใดให้ช่วยดี
มองดูนาที่ทำระกำสุด
ใครจะหยุดเดือดร้อนผ่อนวิถี
ทุ่มแรงกายใฝ่สุขทุกวิธี
ผลลัพท์มีเหนื่อยเปล่าไม่เข้าใจ
เป็นกระดูกสันหลังดั่งคำยก
แต่หัวอกแห้งโรยโหยไฉน
ยามหาเสียงเคียงหน้าชาวนาไทย
แต่พอได้อำนาจก็อาจลืม
วันปีย์
หมวดความบันเทิง
