ต่อไป →

[ประทีป วัฒนสิทธิ์]

e103

ตัวเบียดเบียน

ตัวเบียดเบียน
 
ตัวเบียดเบียนตัวเดียวเคื่ยวชีวิต
ด้วยมนุษย์หลงผิดติดตัณหา
ตัวโลภหลงตัวกิเลสเภทมารยา
เพียงได้มาสินทรัพทย์เกิดกับตน
 
ชิงผลประโยชน์ห่ำหั่นขั้นสุดขีด
เลยนอกรีตธรรมประเพณีหนีเหตุผล
ลืมชาติพันธุ์ชาติเกิดกำเหนิดตน
ฤๅหลุดพ้นอบายทำลายกัน
 
โลกทั้งโลกมิสงบมิจบสิ้น
มิแว่วยินรินรสงามความสุขสันต์
มิพบเห็นผลทานการแบ่งปัน
เร่งห่ำหั่นเพิ่มทวีที่เบียดเบียน
 
ตัวเบียดเบียนต้นตัณหาพาสู่ทุกข์
สันติสุขใจกายคลายหดเหี้ยน
เมื่อคุณธรรมถูกปราบจนราบเตียน
แล้วจะเพียรหาสุขสงบจบอย่างไร

http://naturedharma.com/data-1449.html
 
ประทีป  วัฒนสิทธิ์
13  กันยายน  2557
  

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
13 กันยายน  2557

 a04

[share]

                     นรก - สวรรค์

....ผู้หนึ่ง อยากรู้นัก.............เห็นประจักษ์ นรกสวรรค์
เทพพลัน บันดาลดล.............ยลเห็นห้อง ธรรมดา
โต๊ะยาว คาแค่สอง..............คลองไฟขวาง ห่างไว้
ทุกที่ให้ ส้อมช้อน...............อาหารร้อน น่ากิน
.....................................ยินผู้ ล่วงลับตื่น
ดังดุจคลื่น โทสา.................ต่อยตีมา มิหยุด
กายาทรุด ผอมโซ...............โผหาโต๊ะ ทันที
มีบ้าง หยิบยกซด..................ไฟปรากฏ เผาผลาญ
บ้างลนลาน หยิบช้อน...........หวังตักป้อน เข้าปาก
โลภอยาก ขาดสติ...............ช้อนส้อมสิ ยาววา
สุดหันหา ตักได้..................บ้างยึดใกล้ ปลายช้อน
กลับร้อนไหม้ ทันควัน............อดกัน ทั่วทุกคน
....................................บัดดล ห้องกลับว่าง
ที่ไกลห่าง แว่วเสียง.............สำเนียงเพราะ ขับขาน
มินาน คนกลุ่มหนึ่ง...............ดูผายผึ่ง สดใส
เดินไวว่อง ถึงพลัน...............พร้อมเพรียงกัน หยิบช้อน
ตักป้อน ฝ่ายตรงข้าม.............มิอวดกล้าม อวดโต
จึ่งมิโซ-อิ่มหนำ..................

.....................................ฉับพลัน ลำแสงไสว
กระจ่างใจ "ตื่นรู้"................"รักช่วย" สิบ่งผู้
นรกแล้ ฤๅสวรรค์