ต่อไป →

[เกริกบุระ]

เกี่ยวเก็บความเหงาเศร้าไว้เจ้าเอย
ก่อนนาทีที่คุ้นเคยล่วงเลยผ่าน
ความเปลี่ยวเหงาเปล่าไร้ในวันวาน
จักกร่อนใจให้แกร่งกร้านกว่าวานนั้นฯ