ตื่นแต่เช้าตีห้าล้างหน้าผวาหาคอมฯ
กาแฟพร้อมหนึ่งถ้วยช่วยบรรเทาท้องที่ร้องเรียกหา
เพราะเมื่อวานตอนเย็นไม่มีอาหารใดใส่กายา
เช้าขึ้นมาท้องบอกว่าไม่ไหวกายบ่นเป็นนัยว่าไร้แรง
เปิดเพลงฟังหวังว่าความเหงาคงเบาบางบ้าง
แต่เพลงกลับมาสร้างความคิดถึงประหนึ่งแกล้ง
สิ่งที่อยากลืมกลับจำสมองย้ำดวงตาแดง
มีสิ่งหนึ่งแอบแฝงฝังรากลึกอยู่ในใจเรา
คิดถึงเธอ คิดถึงเหลือเกิน...ได้ยินไหม...