ทุ่งนาทอง แสงผ่อง ส่องสาดสวย
หอมระทวย กลิ่นข้าว พราวสดใส
กลิ่นมะลิ ข้าวหอม ดอมดมใจ
งามวิไล รวงทอง มองโสภา
แสงอาทิตย์ สว่าง กระจ่างเห็น
ลมหนาวเย็น พัดใส่ ใบเริงร่า
พลิ้วไสว ตามลม ผสมมา
เหลืองทั่วนา ทาทุ่ง จรุงทอง
สุขใจยิ่ง ที่นา พาชีวิต
เป็นนิมิต คาดหมาย ทรัพย์สนอง
หวังจากข้าว ออกรวง เป็นสีทอง
นับเงินกอง ก่อตั้ง ฝังแผ่นดิน
จะสุขใด ชาวนา ที่ค้าข้าว
อาจปวดร้าว ไปบ้าง กับหนี้สิน
แต่ก็อยู่ อย่างคน บนแผ่นดิน
ยังไม่สิ้น หายใจ ตายไม่ลง