ต่อไป →

[เกริกบุระ]

นี่คือโลกของเจ้ารึสาวน้อย
เพลิดพริบพร้อยพร่างไฟในพลบค่ำ
กลางครึ้มหม่นราตรีค่อยคลี่งำ
กรุ่นกลิ่นร่ำเมรัยในเสียงเพลง

นี่คือโลกของเจ้ารึสาวน้อย
เคลิ้มคลุ้งลอยกลิ่นคาวช่างเร้าเร่ง
แข่งกรีดเข่นเค้นร้องก้องตะเบ็ง
ล้ำรุกเร่งกระหายห่ามอย่างย่ามใจ

นี่คือโลกของเจ้ารึสาวน้อย
ในหยาดปรอยสร้อยเศร้าฝนเช้าใส
เจ้าพลัดคว้างริมทางเท้านานเท่าใด
ดั่งบ้านไม่อุ่นไอพอต่อไปแล้วฯ

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..นี่ล่ะคือโลกของฉันที่สั่นไหว
ลมแกว่งไกวหวิววาบกำซาบสั่น
กลัวเหลือเกินหากแรงไปในสักวัน
คงร่วงพลันลิ่วลู่ลงสู่ดิน

[โจร ปล้นใจ]

...หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ห่มใบหญ้า
หยาดน้ำตา ร่วงลง  ตรงแก้มสาว
หยดน้ำฝน หยาดริน สิ้นแสงดาว
ฟ้าสกาว  พราวแพรว แล้วลับไป

...หยดลงมา หยาดฟ้า ข้าคอยรับ
พี่จะซับ น้ำหยด หมดแก้มใส
ให้น้ำตา หลั่งริน หมดสิ้นไป
ด้วยหัวใจ ผ่องผุด ฉุดขึ้นมา.

[น้องนก]

นกสีฟ้าแห่งความสุข