ขจร

ขจร (Cowslip Creeper)

ขจรหรือที่ทางภาคเหนือเรียกว่า สลิด เป็นไม้เลื้อย ใบคล้ายรู้หัวใจ
ต้นมียางสีขาว ดอกออกเป็นพวง มีมากในฤดูฝน กลีบดอกหนาเป็นมัน โคนกลีบเชื่อมติดกัน ปลายดอกแยกเป็น 5 แฉก
ดอกอ่อนสีเขียวอ่อน เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีเหลือง ส่งกลิ่นหอมแรงช่วงกลางคืน หอกปลูกเป็นไม้ประดับก็สวยไม่แพ้ไม้ดอกอื่น ๆ
ดอกขจรมีสรรพคุณช่วยเจริญอาหาร แก้คลื่นไส้ บำรุงตับ ขับเสมหะ และแก้ปวดหัว แถมเมื่อกินถึง 100 กรัม
ร่างกายยังจะได้รับสารอาหารอย่างแคลเซียม 70 มิลลกรัม ฟอสฟอรัส 90 มิลลิกรัม วิตามินเอ 3,150 ไมโครกรัม
และวิตามินซีอีก 45 มิลลิกรัม แต่ดอกขจรก็ให้พลังงานค่อนข้างมากเมื่อเทียบกับผักอื่น ๆ คือ 78 กิโลแคลอรี

ดอกขจรมีเนื้อนุ่ม รสมัน หวานหอมแบบธรรมชาติ และไม่เหม็นเขียว จึงเป็นที่ถูกใจของทั้งเด็กและผู้ใหญ่
ไม่ว่าจะกินแบบลวก จิ้มน้ำพริก ผัดน้ำมัน ชุบแป้งทอด ยำดอกขจร ทอดมันดอกขจร ลวกกะทิ ใส่ในแกงจืด
แกงส้ม ไข้เจียว ไข่ตุ๋น หรือข้าวต้ม ส่วนอื่นของต้นขจรที่กินได้ยังมียอดอ่อนที่ลวกจิ้มน้ำพริกหรือใส่แทนผักอื่น ๆ
ได้แทบทุกจาน และฝักอ่อนขจรสีเขียวรูปทรงกลมยาว สีเขียว ปลายข้างหนึ่งแหลม
กินได้ทั้งแบบสดและลวกจิ้มน้ำพริก รสหวานอร่อยไม่แพ้ดอก

วิธีการยำดอกขจรให้อร่อย ให้เลือกดอกขจรสด ๆ คือ ไม่เหี่ยวเฉา สีไม่คล้ำ มาล้างทำความสะอาด
เด็ดก้านแข็งทิ้ง เหลือเป็นช่อเล็ก ๆ ลวกน้ำร้อนแล้วพักไว้ แต่หากอยากให้ดอกขจรมีสีเขียวสด หลังจากลวกน้ำร้อนแล้ว
ให้รับตักขึ้นมาแช่น้ำเย็นทันที ต่อด้วยการเตรียมน้ำยำโดยใส่น้ำตาลปี๊บ น้ำมะนาว น้ำปลา และพริกขี้หนู ตามชอบ
หากอยากให้รสเข้มข้นก็ใส่น้ำพริกเผาเพิ่มลงไป จากนั้นนำดอกขจรลงไปเคล้า ตามด้วยกุ้งและหมูลวก
โรยหน้าด้วยกระเทียมเจียว หรือจะลองนำดอกขจรไปชุบแป้งทอดแทนการลวดก่
อนนำมายำก็จะได้รสชาติแปลกใหม่ ต่างไปจากสูตรเดิม

ประโยชน์ดอทคอม