ต่อไป →

[วรรณดี]

ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวพรั่งแสง
ส่องแสดง สว่าง กลางเวหา
พรู่พร้อมเพรียง เฉวียง เอนเอียงมา
ท่ามนภา ประกาย  หลายล้านดวง

เรามานั่ง เคียงข้าง ระหว่างนั่น
มานับมัน ว่าดาว ยาวไหลร่วง
สู่ปฐพี  แห่งพื้น ไหมพุ่มพวง
หรือจะควง ชายใหม่ ให้รอนาง

ไม่มีใคร ตอนนี้ ฤดีหม่น
มีบางคน หนีไกล ทำให้ห่าง
นั่งนับดาว คนเดียว ใจปล่อยวาง
หาเคียงข้าง สักคน ก็ไม่มี

เห็นแค่แสง ของเดือน ที่เคลื่อนมา
ทับแสงดาว ส่องฟ้า พาหมองศรี
ไม่ระยับ ระรื่น คืนวันดี
ไม่เห็นมี น้องยา อุราตรอม