ต่อไป →

[เริงอักษร]

☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๓๑☆ .   (ตอนอวสาน๑ ย้อนเรื่องราว) ☆ขอกล่าวย้อนซ้อนความตามท้องเรื่อง ราหูเคืองดวงจันทร์อันสดใส บังแสงฟ้าดาราพาขุ่นใน ดวงฤทัยหนักหนาช้ำจาบัลย์ ☆พระอิศวรชวนแก้ใช้แค่แก้ว ราหูแคล้วหมดทุกข์แสนสุขสันต์ เมขลาลักไปในโทษทัณฑ์ รามสูรบุกบั่นฟันทะยาน ☆เมขลารับกรรมที่ทำไว้ จึงชดใช้ผลนั้นสิ้นวันหวาน อวตารสิบชาติขาดบ่วงมาร ในนิทานแก้ว"สารพัดนึก" ☆เกิดจนจบครบชาติมาตรคืนกลับ ร่างสลับอีกหนวนตรองตรึก จะจบลงตรงไหนใจระทึก กลอนยังคึกมิจางสร่างบทความ ☆เมขลาลาภพลบกรรมหมด สวยใสสดเก๋ไก๋ไร้คำถาม รามสูรลุ่มหลงเจ้านงราม เฝ้าติดตามอี๋อ๋อขอเป็นแฟน ☆ราหูได้ลูกแก้วแววสิ้นทุกข์ ทุกวันขลุกดาราพาสุขแสน เฝ้าดื่มด่ำฉ่ำหลั่งดั่งเมืองแมน อยู่ในแดนฟากฟ้าสุขาวดี ☆เลิกอมจันทร์พลันโลกมิโศกเศร้า ไม่มืดเงาราหูผู้ยักษี แผ่นดินรื่นชื่นชมสมท่าที ถึงตอนนี้ควรครบบรรจบพอ ☆แต่เรื่องถูกผูกพันคันกว่าเก่า เหมือนน้ำเน่าเซ้าซี้นี่แหละหนอ เพราะมาลีมาลัยใจละออ ทั้งสองขอตัดรักหักเจือจาน ☆มาลัยแพร่พระธรรมคำสั่งสอน ให้หายร้อนกิเลศเหตุสังสาร ทิ้งราคะโลกีย์มีมานาน เหล่าชายหวังนิพพานบานตะไท ☆มาขอบวชสวดปริตรงดกิจกาม ฝ่ายหญิงงามบำเพ็ญเห็นสวยใส ทำแต่บุญสุญทานสำราญใจ ยุ่งกันใหญ่งานนี้ที่เกิดการณ์ ☆มนุษย์ใกล้สลายพันธุ์หายกันหมด เพราะว่างดเสพย์สมอารมณ์หวาน พระอิศวรป่วนปั่นหวั่นภัยพาล ถอนสะท้านหายใจให้กลุ้มทรวง ☆นอนไม่หลับกลับตัวมัวหมองจิต อุบายคิดผิดทางอย่างใหญ่หลวง เมขลาพาหม่นล้นแดดวง คนทั้งปวงเลิกชมผสมพันธุ์ ☆เกิดอะไรใดหนาท้าให้อ่าน อาจชื่นบานร่าเริงเชิงขบขัน หรือซมซานผ่านซึ้งกึ่งความคัน ติดตามกันให้ได้ใกล้จบตอน.                 เริงอักษร

.
.