ต่อไป →

[เริงอักษร]

☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๒๒☆   (เมขลาอวตาร๘ พ่อแม่รังแกฉัน) ☆อันคนเราเขลาฉลาดอาจมีบ้าง หมั่นเสริมสร้างสติไว้ใช้คำสอน อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ...วอน พึ่งตนก่อนอย่าขอรอใครอวย ☆ภพที่เจ็ดเด็ดขาดวาสนา เมขลาเป็นลูกเหมือนถูกหวย พ่อแม่มีศรีศักดิ์หนักร่ำรวย ล้วนสืบส่วยมรดกยกต่อมา ☆มากเหลือเกินเงินทองกองเป็นถาด มิเคยขาดเหลือใช้ไร้กังขา อำนาจพร้อมน้อมนอบตอบเงินตรา สุขอุราเหลือล้นจนไม่เป็น ☆ตั้งแต่คลอดรอดตายหายใจแรก ร่างโดนแบกบนผ้าเหลียวหน้าเห็น แพรดิ้นเงินเดินทองมองเยือกเย็น ทำเหมือนเช่นลัดฟ้ามาเกิดกาย ☆คาบช้อนทองกล่องเงินเพลินใจนัก พ่อแม่รักอุ้มชูมิรู้หาย ประคบประหงมชมชื่นรื่นสบาย ทั้งเช้าสายจรดค่ำล้วนจำเจ ☆ทำอะไรไม่ว่าข้าไม่ผิด พ่อแม่คิดแก้ต่างให้อย่างเท่ นักเลงกร่างวางท่าหน้าเกเร ดูช่างเก๋มากมายในสายตา ☆จะกินข้าวคราวคำน้ำสักแก้ว เรียกอีแจ๋วเสียงลั่นสนั่นผา อยู่ที่ไหนไกลนักชักโกรธา ไล่ขว้างปาเหมือนเล่นเป็นอาจิณ ☆พ่อแม่เลี้ยงเคียงฟักสำลักสุข เปรียบเพชรซุกห่วงใยไข่ในหิน ทุกข์มิเคยเอ่ยสนจะยลยิน เสวยสิ้นแต่สุขอยู่ทุกตอน ☆ครั้นเติบใหญ่ใจห่ามมิคร้ามขลาด อวดฉลาดเด่นดังมิยั้งถอน ใช้เงินหว่านผ่านไปไม่อาวรณ์ พ่อแม่สอนนักหนาอย่ากลัวเกร็ง ☆เหล็กทั้งแท่งแกร่งกล้ายังอ้างอ เอาเงินล่อหักเปาะอย่างเหมาะเหม็ง ใจคนแกร่งแข็งเปรี้ยงเพี้ยงต้นเต็ง จะมาเก่งเกินข้าน่าหัวเราะ ☆พ่อแม่ปลื้มลืมสอนห่อนคุณค่า มิค้นหาเพิ่มเติมเสริมให้เหมาะ ทุกวันคืนชื่นใช้ไร้พอกเพาะ เริ่มจะเลาะร่อยหรอไม่พอทาน ☆หมดหรือยังครั้งนี้มีเหลือน้อย หยิบใช้สอยหนุบหนับคอยนับหาร บ่าวหญิงชายหลายกอบริวาร มิได้การจริงแท้แย่แล้วเรา ☆จะเก็บงำทำงานพาลปวดหัว วุฒิของตัวที่ได้ใช้ซื้อเขา ดอกเตอร์ปลิ้นปริญญาค่าเพียงเงา สมองเล่ากลวงโบ๋โง่กว่าควาย ☆หวังกบฏคดกินแผ่นดินชาติ กล้าบังอาจฉ้อฉลเร่งขวนขวาย สัญญาลับจับมือดื้อด้านกาย ผลสุดท้ายโดนหลอกชอกช้ำใจ ☆ห้อยละเหี่ยเพลียใจให้สิ้นท่า จึงเป็นบ้าลืมตนคนเหลวไหล สะอื้นร่ำพร่ำร้องเกินฟ้องใคร ซึ้งหทัย"พ่อแม่ รังแกฉัน" ☆เป็นขอทานซานซกถลกผ้า ขายขี้หน้าใครเห็นเป็นขบขัน ไร้คนชมถ่มซ้ำน้ำลายพลัน จวบจนวันชีพดับรับระกำ ☆อุทาหรณ์วอนต่อพ่อแม่นั้น เลี้ยงลูกกันดูหน่อยอย่าปล่อยช้ำ รักหรือแกล้งแสลงหลงจงจดจำ อย่าถลำฝึกด้วยช่วยตนเอง ☆ชาติที่แปดแฝดฝาหน้าฝรั่ง คนเขียนนั่งคิดอยู่ดูโหวงเหวง เร่งแต่งร่อนกลอนโยงแขวนโทงเทง หวังบรรเลงให้สนุกทุกบทไป.                     เริงอักษร

ขอบคุณภาพสวย จากอินเทอร์เน็ต
.
.