ต่อไป →

[เริงอักษร]

.☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๑☆.

.    (กำเนิดแก้วสารพัดนึก๑) ☆เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นสนั่นฟ้า พสุธาโครมครามยามวสันต์ ลมพายุดุร้อนตอนเหมันต์ เข้าคิมหันต์พรั่งพรูฝนกรูกราว ☆ตื่นตระหนกวกวนจนปั่นป่วน พระอิศวรรีบคว้าตามหาข่าว เพราะเหตุใดใครหนอก่อเรื่องราว คงถึงคราวโลกแตกแปลกเสียจริง ☆นั่งลุกลนบนอาสน์ประหลาดเหลือ ร้อนดั่งเกลือสุมไฟใส่แง่งขิง พอเอนองค์ตรงเคร่าเท้าหมอนอิง เผลอไปพิงวูบวาบอาบผิวคัน ☆หลับตาเล็งเพ่งพิศพินิจเหตุ เกิดอาเพศอันใดไร้สุขสันต์ สมาธิสติจดกำหนดพลัน แลสวรรค์มองนรกวิตกไป ☆มิเห็นกิจผิดแผกความแตกต่าง เทวาคว้างเหินเหาะเลาะไศล เหล่านางฟ้าห้าสวรรค์กำนันใน หน้าสวยใสดูดีล้วนมีสุข ☆มองลึกฝ่าบาดาลด้านนรก พ่อคิ้วดกยมบาลสนานสนุก ร่ายบรรเลงเขย่งโยกโขกหมากรุก ไร้แววทุกข์เช่นเดิมไม่เพิ่มลด ☆พระอิศวรครวญใคร่ไม่ผลีผลาม เร่งจับยามแลเล็งเพ่งเบื้องบท ราหูอมข่มจันทร์สร้างรันทด เกิดสลดมืดมัวทั่วฟ้าดิน ☆ด้วยจันทร์แรงแสงงามอร่ามหล้า บังดาวฟ้าดวงโตโอ้โฉมฉิน พระราหูผู้รักพักตร์ยุพิน จันทร์บังสิ้นสูญแสงแสดงตน ☆จึงพิโรธโกรธกริ้วคิ้วขมวด วิ่งไล่กวดดวงจันทร์พลันเห็นผล อ้าปากกว้างค้างไว้ไร้อดทน งับเสียจนจันทร์ดับลับดวงลา ☆อุตริสติแตกแหลกแสลง โลกตะแคงมัวหม่นล้นหมอกฝ้า เหลือแต่ดาวพราวพร่างกลางนภา สมอุราจริงนะพระราหู ☆เหตุการณ์เป็นเช่นไรให้อ่านต่อ เรื่องที่รอตอนสองนั้นจองอยู่ เชิญตามมองลองลิ้มอ่านชิมดู จะรับรู้จริงเท็จเกร็ดนิทาน. .               เริงอักษร

.

[เริงอักษร]

. ☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๒☆  .   (กำเนิดแก้วสารพัดนึก๒) ☆ได้ฟังความตามค่ามหาเถร ราหูเล่นแนวคิดวิตถาร อมจันทร์หม่นจนมิดพิศดาร ก่อเป็นม่านมืดมัวสลัวไป ☆บังเกิดเรื่องเคืองโศกโลกมนุษย์ ที่เคยสุดสวยงามอร่ามใส กลับคล้ำเฉกเมฆม่านตระการไกล คลุมเอาไว้จนมิดแม้จิตคน ☆ความโลภโมโทสันพลันบังเกิด เหมือนระเบิดครั้งใหญ่ให้สับสน ต่างตะกายหมายแย่งแข่งตัวตน หวังแต่ผลกอบโกยโอ้ย..วุ่นวาย ☆อยากร่ำรวยฉวยไช้ในทุกสิ่ง เฝ้าช่วงชิงดีเด่นเช่นกระหาย ทำความชั่วมั่วช้าหน้าไม่อาย กินไม่คายเผื่อแผ่ให้แก่ใคร ☆พระอิศวรทวนคำนำถวาย แสนเสียดายยิ่งล้ำทำไฉน คนคิดดีมีเผื่อเหลือเท่าไร ผีที่ไหนสิงสู่ดูมันทำ ☆จึงตีฆ้องร้องหาเสนารักษ์ ที่พิทักษ์ข้างกายเช้าบ่ายค่ำ ระดมกู่หมู่อมาตย์ปราชญ์ประจำ มาแนะนำปรึกษาว่าไงดี ☆เหล่าอมาตย์ยาตราเกินกว่าร้อย ยืนละห้อยบ่นไปไม่สุขี ประชุมพลันดั้นด้นค้นวิธี จะคลายคลี่อย่างไรจึงได้การณ์ ☆สรุปเห็นเป็นความตามมติ อุตริราหูผู้หักหาญ อมจันทร์หม่นจนมิดคิดรุกราน อันธพาลเพราะรักหนักอารมณ์ ☆ไม่เห็นดาวพราวแสงแสลงนัก สุดจะหักห้ามได้ใจขื่นขม ยามค่ำคืนดื่นดึกนึกระทม จึงอ้าอมจันทร์ยื้อคือเรื่องราว ☆พระอิศวรครวญใคร่ใจพลุ่งพลั่ง นำมานั่งวิเคราะห์เรื่องเพราะสาว ราหูหลงอนงค์ศรีราคีคาว นอนปวดร้าวหัวใจมิได้ครอง ☆ปิ๊งความคิดนิดหนึ่งพึงได้แน่ วิธีแก้เหตุนั้นพลันสนอง สร้างทางขาวดาวดึงส์จึงสมปอง ราหูมองข้ามเห็นดาวเด่นดวง ☆เป็นแก้วสารพัดนึกผลึกสี ด้วยพิธีเสกสรรค์อันใหญ่หลวง ระดมเห่เทวามาบำบวง มิใช่ลวงเลยหนอตอนต่อไป. .            เริงอักษร

[เริงอักษร]

.

☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๓☆ .    (กำเนิดแก้วสารพัดนึก๓)

☆คิดออกยังดังนั้นมิพลันช้า เหลียวซ้ายขวาเร่งรุดจุดเทียนไข ส่องสว่างพร่างล้วนสีนวลใย เปลวไสวทั่วสวรรค์พลันเพ่งดู ☆เทียนวิเศษเวทแสงอันแรงกล้า ปวงเทวาทั้งหมดงดงามหรู พระอิศวรเสกสาส์นพานชมพู ไปลอยอยู่ตรงหน้าให้มากัน ☆รวมสมัครพรรคพวกผนวกเพื่อน ที่เหาะเกลื่อนกลางฟ้าอย่าเดียดฉันท์ นับจำนวนถ้วนถ้อยเกินร้อยพัน ทั่วสวรรค์แหล่งหล้านภาดล ☆กว่าล้านองค์ลงชื่อเอื้อมมือช่วย องค์ที่ป่วยรีบหายโกลาหล มีบางองค์ส่งแฟนแทนตัวตน มาออล้นพลับพลาน่าชื่นใจ ☆แล้วเชิญนาคหลากที่มีฤทธิ์เดช ครองประเทศบาดาลล้วนขานไข พระอิศวรชวนมาเร่งคลาไคล เราจะไปช่วยโลกหายโศกครวญ ☆พิธีคั้นปั่นสมุทรฉุดสถาน หลอมวิมานเติมต่อทอกระสวน เวทมนตร์ค้ำสำทับนับคำนวณ สู่กระบวนสร้างแก้วที่แวววาว ☆ตักเอาน้ำย้ำห้ามหาสมุทร บริสุทธิ์เพ็ญแผ่นเป็นแก่นสาว โย้ตัวนาคลากถูอยู่ระนาว เติมด้วยดาวหลากสีสี่ทิศพรหม ☆แบ่งฝั่งเหวเทวดาที่มาช่วย ประกอบด้วยสองส่วนล้วนสุขสม หัวหางนาคลากไว้อย่าให้จม รอเฝ้าชมแก้วสารพัดนึก ☆เสียงครืนโครมโหมฟ้าฤทธาฝน บันดาลดลหมุนคว้างถึงกลางดึก ผลสำเร็จเสร็จพ้นวังวนลึก ตกผลึกแก้วสวรรค์อย่างมั่นคง ☆อร่ามเรืองเฟื่องฟ้องผิวทองฉาบ แสงเขียวขาบรัศมีที่ประสงค์ ช่างสวยสดงดงามความบรรจง ก็เสร็จลงดังนี้มีตำนาน ☆มอบแก้วเก็จเม็ดนั้นพลันสนอง ราหูมองผ่านไปใช้สื่อสาร เวหาหาวดาวดึงส์พึงพบพาน โฉมสะคราญยอดชู้คู่หทัย ☆เรื่องมิจบครบลงตรงแค่นี้ ยังคงมีตอนต่อหากรอไหว แม้นว่าท่านอ่านแล้วแววถูกใจ ช่วยกดไลค์สักหน่อยไม่คอยนาน. .               เริงอักษร

.

[เริงอักษร]

.☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๔☆
.(จบตอน กำเนิดแก้วสารพัดนึก)

☆ทุกคืนคราราหูดูลูกแก้ว เพียงเห็นแววสดใสไร้ฝันหวาน พระอิศวรชวนใช้ในวันวาน บอกอย่าพาลเลยหนอพอเสียที ☆หากคิดถึงซึ่งดาวสกาวเด่น มีแสงเพ็ญบดบังยังวิถี มองใจผูกลูกแก้วแล้วจะมี ดวงฤดีสุขสมได้ชมดาว ☆มองอยู่นานล้านสี่ของปีแสง หมดเรี่ยวแรงเพ่งฝ่าเวหาหาว เห็นแต่ดวงร่วงลานภาพราว ไม่อาจน้าวมาแนบแอบกลางทรวง ☆ดาวลอยพ้นบนฟ้าเวลาพร่าง แลกระจ่างอุ่นอายตรงปลายสรวง เคยส่งยิ้มอิ่มนักรักพุ่มพวง กลางหุบห้วงดาราท้าแสงจันทร์ ☆แค่มองผ่านม่านจอเหมือนล้อหลอก ไม่อาจบอกรักได้ใจโศกศัลย์ ยามราหูดูดาวร้าวชีวัน เพราะดาวนั้นมิเห็นเช่นราหู ☆ดาวแง่งอนถอนใจฤทัยขุ่น แสนว้าวุ่นเหลือระอาลับลาคู่ หน้างอเง้าเฉาสุขทุกฤดู เฝ้าอดสูภายในไร้อารมณ์ ☆จึงส่งสาส์นผ่านเสกเมขลา นำวาจาช้ำฟกอกขื่นขม ไปบอกค่าราหูรู้ความตรม เคยชื่นชมใยจากฝากถามมา ☆เกิดเป็นเหตุเภทภัยในตอนต่อ โปรดพักรอสักน้อยคอยคราวหน้า เรื่องมันยุ่งตุงนังพลั้งบีฑา แทบเข่นฆ่าวายวุ่นลุ้นจริงเอย ☆เริ่มตอนใหม่ได้ชื่อเป็นสื่อแล้ว "อภินิหารลูกแก้ว"แนวเฉลย ทั้งเข้มข้นลันหลากมากกว่าเคย อ่านเสบยฟังสบายร่ายบทความ ☆ขอจบตอนผ่อนลาอย่าคิดลึก แก้วสารพัดนึกคึกตีสาม ยินเสียงแข่งแก๊งก๊องฆ้องของยาม โปรดติดตามตอนต่อขอลานอน. .                เริงอักษร

.