ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

   น้ำค้างพรมห่มใจหนาว


             
..นอนฟังเสียง น้ำค้างร่วง ช่วงดึก-ดึก
ใจรู้สึก ห่วงกังวล จนหม่นหมอง
เสียงเปาะแปะ เหมือนกับว่า น้ำตานอง
ใครร่ำร้อง กู่เพรียกร่ำ ช้ำหัวใจ

..เงียบสงัด รัตติกาล จะผ่านพ้น
หลาย-หลายคน ง่วงลงพับ จนหลับไหล
แต่บางคน ยังครวญคร่ำ ร่ำอาลัย
บอกความนัย เป็นบทกลอน ตอนเงียบงัน

..เงียบ เสียจน หวิวหวั่นไหว ในโลกกว้าง
คนอ้างว้าง ก็แทบว่า จะอาสัญ
ก่อนรุ่งราง สว่างแสง แห่งตะวัน
ใจน้อยนั้น แทบปี้ป่น ทนร้าวรอน

..ช่างเป็นคืน ที่ขื่นขม ระทมเศร้า
ทนเหน็บหนาว ร้าวเสียจริง ต้องอิงหมอน
อยู่เปล่าเปลี่ยว เหมือนนกผิน บินจากคอน
ไร้รังนอน ร่อนเร่ไป ในพนา

..เสียงน้ำค้าง หล่นกราวร่วง ช่วงใกล้สาง
ใจเปราะบาง ก็โหยอ่อน ชะอ้อนหา
เมื่อไรแสง สีทองทาบ ฉาบ-นภา
พร้อมจาก ลา ผจญภัย..ไปดายเดียว

                .น้องจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[ญิบสลิล ณ นคร]

3387