ต่อไป →

[พงศธร]

....ความทุกข์เกิดก่อแล้ว......ฉันใด     ก็ย่อมจางจากไกล...........มิช้า   สุขทุกข์จิตวนไป................สับเปลี่ยน     สรรพสิ่งผุดโลกหล้า.........เกิดแล้วดับลง….

[พงศธร]

          

....ตรวจดูตนเอง....

...ถามตัวเองเดี๋ยวนี้.........ทำไม       คิดพูดทำผิดไป..........เพื่อนทิ้ง    โบราณกล่าวสอนใจ......นิ่งเงียบ   เป็นเฮย   “ไม่พูดไม่เสีย” พริ้ง.......ยิ่งได้ใจคน.....

                     

เอก เสกจิต

[พงศธร]

....ผู้ใดเห็นทุกข์
ผู้นั้นเห็นธรรม
ผู้ใดเห็นธรรม
ผู้นั้นเห็นเรา....ตถาคต....

"ทุกข์เกิดขึ้น ทุกข์ตั้งอยู่ ทุกข์ดับไป"

[พงศธร]

...”เอกเสกจิต”ไม่ได้.............สักที
   “อธิฐานบารมี”.................ขาดล้น
   “วิริยะ””สัจจะ”ดี...............เสริมส่ง
   หากยังไม่หลุดพ้น.............แค่นี้ “โสดาบัน”....

[พงศธร]

***หากฉันตายตอนนี้***
...คำพระสอน ตอนตาย ชีวายล่อง
ดวงจิตท่อง เที่ยวไป ตรงไหนนั่น
คิดพูดทำ ย้ำดี ทุกวี่วัน
ไปสวรรค์ เวียนสุข ไม่ทุกข์ทน...
...หากฉันตาย หมายสุข ทุกชาติภพ
แต่อาจจบ แจ้งเกิด กำเหนิดผล
ด้วยความใน ใจฉัน มันพิกล
ทั้งวันวน วุ่นจิต คิดถึงเธอ....
เอก เสกจิต

[พงศธร]

...กรรมเอ๋ยกรรมข้า มีเข้ามา มากล้น เกินทนนัก คงพราะทำ กรรมชั่ว เมามัวคัก ชาตินี้จัก จอมจม ตรมอุรา ทำสิ่งใด ให้ต้อง คับข้องผิด ทั้งธุระกิจ ติดขัด ถูกรัดขา เรื่องความรัก ยักแย่ แพ้ทุกครา หยดน้ำตา เต็มตุ่ม กลุ้มใจเอย.... ...บุญเอ๋ยบุญญา ดูเหมือนว่า ข้านี้ คงมีน้อย หรือกรรมบัง ยังปิด ลิขิตคอย เจ้ากรรมถอย ถ้าจิต อุทิศบุญ... โชคยังดี มีคำ พระธรรมสอน เมื่อถึงตอน ตกต่ำ ธรรมค้ำหนุน ศรัทธาเกิด เทิดไว้ ไม่ขาดทุน เร่งสร้างบุญ บากบั่น หั่นชั่วเอย...

[พงศธร]

วจีกรรม จากขาดสติ

...ก่อนจะเผย เอ่ยคำ ระยำนั้น ไม่ตรองมัน เหมาะสม นิยมหรือ ไปคิดเอา เหมาเอง สะเหน่งกระบือ สุดท้ายคือ ความพลาด วินาศงัย.... ...อันตัวเรา เฝ้าหมั่น รู้ทันจิต เพ่งพินิจ พิจารณา ก่อนปราศัย แต่ครานั้น พลันด่วน ยั่วยวนฤทัย อย่าสงสัย สนุกนั้น พลัน ...มลาย...

เอก เสกจิต

[พงศธร]

          

เพื่อนทุกข์ ...ทุกข์พื้นฐาน การเกิด แก่เจ็บตาย ทุกข์มากมาย มีเพิ่ม มาเสริมให้ ความโศกเศร้า เฝ้ารำพัน หมั่นร่ำไร อีกกายใจ ไม่สบาย คับแค้นคน... ...ต้องประสบ พบยิ่ง สิ่งไม่ใช่ รักพอใจ เจ่าจุก มีทุกข์ล้น ต้องพลัดพราก จากสิ่ง รักยิ่งกมล ทุกข์เหลือทน ที่เหงา เศร้าอาลัย... ...แม้ปรารถนา หายิ่ง สิ่งใดแล้ว มาคลาดแคล้ว ขัดข้อง หม่นหมองไหม นี่ก็ทุกข์ สุขลด สลดใจ ท่านสอนไว้ ว่าห้านั้น ขันธ์อุปาทาน.... เอก เสกจิต

[พงศธร]

เงื้อมเงา ....เกิดมาแล้ว แคล้วคลาด ทายาทหรือ อย่ามาหือ หนีแก่...หาย เจ็บตายไหว เป็นเงื้อมเงา เฝ้าติด ชีวิตไป ถึงเมื่อไร หล้าล้น ไม่พ้นเลย... เอก เสกจิต

[พงศธร]

อภิญญาแจ่มแจ้ง......ความจริง ควรใคร่ดูเห็นติง........เบื่อแล้ว จิตปลดปล่อยมิประวิง....เห็นอยู่ เกิดต่อดับวัฏฏะแพร้ว...จึ่งแจ้งถอดถอน... เอก เสกจิต ............................

[พงศธร]

"เราคือจิต" อย่าเถียงพระ นโม พุทโธสอน ให้ถ่ายถอน ถอดหัว ตนตัวถือ สกลกาย แตกดับ ลาลับคือ ความจริงสื่อ สอนคน จักพ้นตาย ยังบ่จบ ภพชาติ มิขาดช่วง ยังติดบ่วง บาปกรรม เคยย้ำฉาย อันความดี มีบุญ คอยหนุนสบาย สวรรค์ราย รออยู่ คอยผู้ทำ หมั่นสร้างบาป จาบจ้วง ล่วงละเมิด จะพาเกิด ก่ออบาย ทุกข์หน่ายหนำ สัตว์นรก จกเปรต ทุเรศทำ ต้องรับกรรม กองทุกข์ หมดสุขเลย บุญพอมี ดีหน่อย มาคอยเทิด ก่อกำเนิด เป็นคน วังวนเอ๋ย มีสุขทุกข์ ทับถม ตรอมตรมเอย โอกาสเกย ก่อกรรม ให้ทำดี พระเน้นย้ำ พร่ำสอน สังวรไว้ ดวงจิตใจ เจิดจรัส มากรัศมี คือตัวเรา เก่าแท้ ชะแง้ที แล...จิตนี้ เน้นสภาพ เก็บความจำ จิต...มนุษย์ หยุดปีน หลีกศีลห้า จิต...เทวดา ละอาย กลัวบาปย่ำ จิต...พรหมวิหารสี่ เร็วรี่ทำ จิต...เลิศล้ำ หลุดพ้น จิตนิพพาน... เอก เสกจิต ขอบคุณเจ้าของภาพ