ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

บิ น ไ ป ใ ห้ ถึ ง ด ว ง ด า ว - เมฆระบายสีแต้มบนแก้มฟ้า แสดเหลืองทาเส้นสายเป็นลายศิลป์ นกเพลงหลงทิศทางกางปีกบิน มุ่งถวิลพักยังฟากฝั่งใด - เหงาและเงียบสงัดเมื่อพลัดคู่ น้ำตาพรู่อาบแก้มแต้มหม่นไหม้ โลกสลับซับซ้อนทอดถอนใจ มองหาใครเลือนลบมิพบพาน - เดินทางรอนแรมไกลใจว้าเหว่ ท่องทะเลเวิ้งว้างกว้างไพศาล ฝ่าหุบเหวโขดเขินแสนเนิ่นนาน ในหมอกม่านยาวพืดที่มืดมน - ชีวิตเหมือนเลือนรางอยู่ข้างหลัง สิ้นความหวังคิดไปใจสับสน แม้พบความชอกช้ำต้องจำทน เคี่ยวกรำตนเติมไฟในอารมณ์ - สักเสี้ยวหนึ่งนาทีของชีวิต ภาวะจิตนิ่งงันพลันสุขสม เมื่อเรามีความฝันอันอุดม ภาพโสมมที่ใจกลับใสพราว - เมฆระบายแต้มฟ้าทาสีผ่อง นกเพลงร้องขับขานผ่านลมหนาว บินฝ่าไปให้ถึงซึ่งดวงดาว เพียงครู่คราวชีวิตนิจนิรันดร์ - -เสกสรร วรรณศิลป์ -

ภาพประกอบจาก https://advancedphotosystems.com/
.
.
.